{}

Als je als duo Weense muzikanten geen zin hebt om populair te worden, elke vorm van illegale download een ferme stok in de wielen wil steken en weinig platen wenst te verkopen, dan kies je voor een onuitspreekbare groepsnaam. Zo, met deze ))))(((( zal dat wel lukken. Als we de titel van onze plaat nu eens in dezelfde orde houden? Ja, deze ‘{}’. Zoek dan maar eens het verplichte hoesje voor bij de recensie. Gelukkig biedt het label soelaas. En dat elfde label zet toch maar de namen van de muzikanten op de hoes: Margaret Unknown en Markus Krispel. Die laatste toetert zich op de zes nummers, met onnavolgbare titels als ‘I.. Mælström, colorless parturition of grey ~enclosed in your brute my abysmal reflection rose~ liberating deformed mirages of my love ..am’ en ‘Μέγαιρα abandon all hope and your frantic visions make believe which fell the shining star, bringing light into the deepest pits frozen grounds.’, een ongeluk op zijn collectie saxofoons. Hij is al jaren een graag geziene (en gehoorde) gast in improvisatie-middens en zelfs breder dan dat. We doen maar een greep: Faust, Albatre, Action Beat, John Dikeman, Jasper Stadhouders, Sheik Anorak en István Grencsó. Margaret Unknown, eigenlijk Max Bogner, woont tegenwoordig in Berlijn en is al meer dan een decennium in allerlei obscure bandjes actief. Op deze plaat voegt hij stem, elektronica en een waaier aan vervormde gitaargeluiden toe. Interessant aan dit werk is dat beide heren nieuwe wegen voor zichzelf verkennen. Unknown heeft opnieuw zin in echte gitaargeluiden, terwijl Krispel pas aan de gang is met tenor- en baritonsaxofoon, naast zijn vertrouwde alt. Het resultaat zijn zes loeiharde improvisaties waarbij het duo ons alle kantjes van hun instrumenten in de strot rammen. Niet voor teergevoelige zieltjes deze, maar voor gevorderde lawaailiefhebbers die tegen een ferme sloot toeters kunnen. Mensen die een plaat kopen omdat ze er maf uit ziet, zoals deze.