Andy Stott

Zelden klonk een vierkwartsmaat zo vertraagd als op het recente werk van Andy Stott. De techno van de Brit evolueerde in vijf jaar tijd van koud en gedreven naar traag en organisch. Muziek die, ondanks de subtiele referenties, niet van deze wereld is.

Zelden klonk een vierkwartsmaat zo vertraagd als op het recente werk van Andy Stott. De techno van de Brit evolueerde in vijf jaar tijd van koud en gedreven naar traag en organisch. Muziek die, ondanks de subtiele referenties, niet van deze wereld is.

Meer lezen? Abonneer je of log hier in.

Dit artikel verscheen eerder in Gonzo #110

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!