Componist Bart Spaan beweegt zich met benijdenswaardig gemak tussen akoestische omgevingen en een elektronisch schaduwuniversum. Hij laat die twee door elkaar schuiven op Inland, een verzameling van vijf stukken uit de laatste negen jaar. Drie daarvan maakte hij in samenwerking met de solisten die ze uitvoeren. Hun klanken vormen de basis voor betoveringen die hij over akoestische geluiden werpt. Het meest uitgesproken doet hij dat in Four Gardens, waarin James Fulkerson bastrombone speelt en zijn geluiden tijdens het spelen elektronisch bewerkt, terwijl Spaan daar opnamen doorheen mixt die hij in Zuid-Afrika maakte. Het is een spel met werkelijkheden dat meer dan achttien minuten duurt. Je hoort vogels, krekels, blaffende honden, een vrouw die woorden spreekt in een onbekende taal. Die geluiden komen op, vervagen weer. In een vergelijkbare beweging, maar in een geheel eigen cyclus, zwelt een duister, metalig brommen en gonzen aan, dat vervolgens weer wegebt – alsof buitenaardse wolken onheilspellend over een verknipt landschap trekken. In een stuk voor basklarinet (gespeeld door Igor Urruchi Salas) en een voor fluit (in handen van Jos Zwaanenberg) zijn de instrumenten de bron van de vervorming in duetten die al even geestverruimend zijn als de twee elektro-akoestische composities die Spaan eigenhandig bouwde.