* Tinnitus is fout
* Oordoppen zijn goed
* Muurtjes zijn beter
Als wij een enquête afnemen onder onze lezers, dan is dat om Gonzo (circus) te verbeteren. Ja, mogelijk zijn wij een tikje te modern, verrassend en trendsettend. Wellicht kijken wij gemakshalve wat te veel naar de toekomst. Vandaar deze rubriek. In Retroacta kijken we resoluut naar het verleden. Met een onbevangen blik, voorbij de waan van de dag.
“Alsjeblief een beetje rustigere radio. De opwaartse spiraal van enthousiasme krijgt na verloop van tijd toch een nep randje.” (StuBeu, sociale media)
Duiken wij even in de Almanak der Mediakritiek, editie 2011. In die bewuste zomer uitte een bezorgde burger onder de noemer StuBeu zijn ongenoegen over de muziekkeuze en de presentatiestijl van de nationale jongvangeestradio Studio Brussel. Hij deed dat op een veelbezocht virtueel pleintje van de sociale media, en daar werd druk op gereageerd. Zo druk dat beide partijen de moeite namen om in levende lijve samen te zitten. Er werd vergaderd, iedereen bleef bij zijn standpunt, en dat was dat. Achteraf bekeken – want dat doen we hier – was dit perfect voorspelbaar. Sociaalnetwerksites dienen immers niet om te protesteren, ze zijn ontworpen voor marktonderzoek.
“We draaien muziek die de gewone Vlaming bezighoudt, niet de muziek die enkele muzieksamenstellers op de radio willen.” (Woordvoerder Story FM in De Standaard)
Al is het nog niet zo zeker of de protestactie – want zo heet het typen op een computer tegenwoordig – helemaal tot niets heeft geleid. Want het marktonderzoek is nu eenmaal gevoerd, en dat toonde een duidelijke behoefte aan voor een doelgroep die tot op het individu identificeerbaar is. Alvast Story, zowel in Nederland als in Vlaanderen bekend als een tijdschrift voor lezers van Story, heeft in Antwerpen een nieuwe radiozender gelanceerd om het gat in de markt te dichten. Het bestaande lokale radiolandschap, dat gedomineerd wordt door Radio Centraal (kwaliteitsradio voor jongeren) en Radio Minerva (kwaliteitsradio voor ouderen), vult Story FM aan met een onvervalste showbizznieuwszender. Die bovendien uit eigen beweging Nederlandstalige kwaliteitsmuziek draait, zonder dat de overheid daar expliciet om moet vragen – dat doet de gewone Vlaming wel.
“We zijn over deze terugbetaling, of gedeeltelijke terugbetaling, in overleg met de landelijke ziekenfondsen.” (alle Vlaamse kranten)
Gelukkig is er nog de politiek, die de toenemende nood aan gehoorbescherming correct inschat. De Vlaamse welzijnsminister, die per definitie het beste met u voor heeft, denkt er aan oordoppen op maat gedeeltelijk terug te betalen.
“Nog een ingreep die een belangrijk effect heeft op het geluidsniveau, is het plexiglas voor de drums. Ook dat hoeft niemand aan te kopen: de groepen zullen dat automatisch bijhebben.” (Humo)
De opwaartse spiraal van enthousiasme heeft vooralsnog zijn hoogtepunt niet bereikt. Met een ongeziene daadkracht bindt ook de Vlaamse minister van Cultuur de strijd aan met tinnitus, die onzichtbare maar des te gevaarlijkere vijand. Doch voor cultuur is het geld schaars en de beleidsruimte beperkt. Een studie over lawaai op optredens kon er nog net af, en die leverde allerlei nuttige en kosteloze maatregelen op om de nieuwe, ambitieuze geluidsnormen te halen. Zo kan men “het genre aanpassen aan de zaal”. Met name genres waarin gebruik wordt gemaakt van een drumstel zijn minder geschikt voor kleine zalen, zo blijkt. Al is dat geen strikte regel: er kan gerust een drumstel worden geplaatst in een club. Het volstaat om de drummer, in regel hoedanook niet de knapste van het gezelschap, met een muurtje auditief (1,20 meter) en beter meteen ook visueel (1,80 meter) af te schermen. De studie toont het immers onomstotelijk aan: is de drummer niet zichtbaar, dan is dat beter voor de oren. En de bouwwoede van de gemiddelde Vlaming indachtig, is een muurtje inderdaad snel gevonden.
“Bekend is dat in kinderdagverblijven veel cd’s met kinderrepertoire worden gedraaid. Om dit muziekgebruik beter te kunnen afrekenen wil Buma graag weten welke cd’s worden gedraaid bij de kinderdagverblijven.” (bumastemra.nl)
Wanneer de meest luidruchtige genres aan banden worden gelegd, wint het kinderrepertoire aan belang. Dat heeft de Nederlandse auteursrechtenmaatschappij goed begrepen.