Haleiwa is een plaats in Hawaï. En de artiestennaam van Mikko Singh, die met ‘Cloud Formations’ aan zijn derde album toe is. Één van de associaties die je met Hawaï zou kunnen hebben, is dat er veel gesurfd wordt. Laat de muziek van Singh nou wel wat weghebben van de indiesurfrock van een band als Real Estate, hoewel het op andere momenten ook invloeden van shoegaze heeft of in het lo-fi straatje van Ariel Pink ligt. Al met al zou het labeltje dreampop hier wel op geplakt kunnen worden. Sierlijke poprock met een rafelig randje. Ook op zijn vorige platen experimenteerde de Noorse muzikant met verschillende stijlen. Op zijn derde plaat laat hij een frisse wind door zijn geluid waaien. Soms waait die wint wat harder, als de gitaren zwaar aangeslagen worden. De galmende melodieën en het doffe stemgeluid doen je de negen tracks als een soort roes beleven, met als hoogtepunt ‘Crossroads’. ‘Cloud Formations’ is zodoende een slim gekozen titel. Singh bouwt zijn door gitaar gestuurde nummers op als een wolk: mistig omdat het rauwe randje nooit ver weg is, maar tevens in de lucht zwevend omdat het altijd een dromerige ondertoon heeft.