Interview: Nuri
De Tunesische producer Nuri laat inspireren door allerlei traditionele Afrikaanse muziek, met percussie en spiritualiteit als leidraad voor zijn beats.
Signalement: Italia 90
Gepolitiseerd en boos, maar ook analytisch en contemplatief: Italia 90 verenigt twee werelden en brengt de nodige nuance in de Britse punkrevival.
Signalement: Lennart Heyndels
Alle mogelijke grenzen tussen natuurlijk en synthetisch vervagen op ‘Halling’. De eerste solo-ep van de Belgische Lennart Heyndels werd een eigenzinnige mengeling van natuur- en synthgeluiden. Zijn muziek schat een tot de verbeelding sprekende, Noorse setting op waarde zonder de Vlaamse keuken (toch alleszins metaforisch) te verloochenen.
Signalement: Spill Gold
Spill Gold mag dan nog niet zo lang bestaan, de band overtuigt zowel op plaat als op de planken. Gezien de vele markten waarin de twee vrouwen thuis zijn, mag dat niet eens verrassend heten.
Interview: Sergei Demin + Labelreport: Klammklang
Op zijn nieuwste album ‘Not Music Of The Day’ keert de in Siberië geboren Sergei Demin terug naar de grootste inspiratiebron van zijn vormende muzikale jaren: drum-’n-bass. Daarbij gaat het ‘niet om het verkennen van die geluiden en samples, maar om ze te laten exploderen,’ vertelt de inmiddels in Hilversum woonachtige muzikant.
Interview: Roos Groothuizen
Kun je wel zo makkelijk afscheid nemen van het gemak dat de grote technologiebedrijven je bieden? Deze vraag staalt centraal in de conceptuele escaperoom die Roos Groothuizen op 11 maart opent in Tetem.
Bindwerk Lang: Brian Eno
In 1995 hield Brian Eno een dagboek bij. Dat is 25 jaar later opnieuw uitgegeven, met een nieuwe inleiding. Zowel gedateerd als bij de tijd biedt het een uniek inkijkje in de denkwereld van een bijzonder muzikaal denker en doener.
Gewezen schatten: Bernard Szajner
In 1980 nam De Franse componist Bernard Szajner het ambitieuze ‘Some Deaths Take Forever’ op als statement tegen de doodstraf.
Kaap Schermer: Ongeloof
Al doomscrollend stuitte ik onlangs op een artikel over de kunstmatige standaardisering van 440 Hz als de frequentie van de centrale muzieknoot A, met als doel luisteraars agressiever te maken. Eindelijk ook een complottheorie waar ik iets mee kon!
Harold’s Hoofd Stuk: Fictieve muziek is quantummuziek
Het achttiende Hoofd Stuk komt uit een boek dat Harold Schellinx nog moet schrijven. Hij bespreekt er twee fictieve componisten, Leverkühn en Cenbe. Fictieve muziek is de aller-, allerbeste, stelt hij. Het is quantummuziek. Je kunt er nog alle kanten mee op. En zijn tenslotte niet alle dode componisten ficties?