Normaal zijn wij in de voorbeschouwing een stelletje zeuren die vinden dat Pukkelpop toch een aantal zaken op muzikaal gebied aan zich voorbij laat gaan. Dit jaar beloven we dat na het rampjaar 2011 niet te doen. Daarvoor zijn we vorig jaar namelijk door een iets te klein oog van de naald gekropen.
Maar genoeg over vorig jaar we kijken vooruit naar de drie volgende dagen muzikaal vertier. Want zo zijn we dan elk jaar opnieuw. Als de poorten op die Kiewitse wei open gaan staan we er weer. Trappelend van ongeduld. Een wei die er trouwens onherkenbaar zal bij liggen. Weg zijn de bomen en de Chateau is vervangen door de Castello. Weg is dan ook de droom om daar ooit nog eens te mogen deejayen tussen Fennesz en LA Vampires. Een leidraad voor drie dagen Pukkelpop in stenostijl.
Donderdag
Cloud Nothings (Club, 12u30-13u10)
Het jaar was nog maar net gestart of daar was ‘Attack On Memory’ van Cloud Nothings. Eén van de indierockplaatjes van het voorjaar. Voor de opnames van dat album trok de band naar de studio van levende legende Steve Albini. De man hield zich tijdens de opnames voornamelijk bezig met het spelen van Scrabble op Facebook en schrijven op zijn foodblog. Wij zullen iets aandachtiger zijn. Hopelijk.
Alt-J (Castello, 15u10 – 15u50)
Even rondkijken op de andere podia en dan haasten we ons voor een eerste keer naar de Castello. Checken of Alt-J de hype kan waarmaken. Ze worden overal getipt als één de revelaties van Pukkelpop. Volgens onze (bvv) laat het geluid op debuut ‘An Awesome Wave’ – met zijn voortdurend in dynamiek wisselende songstructuren en de subtiel geplaatste samples – zich met geen mogelijkheid vastpinnen. Benieuwd dus wat dat live wordt.
Chromatics (Castello, 16u35 – 17u20)
Tijd om even te ontspannen in de VIP-tent aan de Dance-area. Want even later gaan we terug kasteelwaarts voor Chromatics. Synthpop van een hogere orde. Iets wat ze weer bewezen met hun derde album in twaalf jaar tijd, ‘Kill For Love’.
Creature With The Atom Brain (Wablief?!, 19u10 – 20u00)
Aldo Struyf en kompanen, deel 1. Afgelopen jaar trokken ze als voorprogramma van Mark Lanegan de wereld rond. Hier komen ze hun nieuwe plaat ‘The Birds Fly Low’ voorstellen.
Nicolas Jaar (Castello, 22u30 – 23u30)
Onlangs hoorden we een radiopresentator nog proberen om de muziek van dit Amerikaans-Chileense wonderkind te omschrijven. Nou ja, geen eenvoudige opgave. Volgens zichzelf zijn zijn voornaamste invloeden Ricardo Villalobos, Mulatu Astatke en Eric Satie. Nu maar hopen dat zijn vaak subtiele muziek niet overstemd wordt door de aanwaaiende beats uit de nabijgelegen zweterige Boiler Room.
Mark Lanegan Band (Marquee, 01u00 – 02u00)
Aldo Struyf en kompanen, deel 2. Vorig jaar hadden we hoog ingezet. We hadden de persoon die Mark Lanegan met zijn GSM kon filmen als hij bewoog zijn gewicht in goud beloofd. Dit jaar proberen we het voor alle zekerheid maar zelf. Kwestie van niet te veel geld te verliezen in deze onzekere tijden.
Vrijdag
Willis Earl Beal (Club, 12u30 – 13u10)
Na afloop van zijn optreden op het Le Guess Who?-festival mocht hij na een vechtpartij met een toeschouwer nog een nachtje brommen in een Utrechtse politiecel. U bent gewaarschuwd. Wij gaan alvast een paar rijen achteruit staan. Daar zullen we ook wel merken of de man het enkel gewapend met een bandrecorder en een gitaar kan waarmaken.
Vondelpark (Castello, 14u40 – 15u25)
De Londenaars Vondelpark maakten alle verschillende goede beurten in de Lage Landen. Hun gitaarklanken gemixt met ritmes uit de laptop klonken bij die gelegenheden afwisselend bezwerend, psychedelisch en wel zeer donker.
Grandaddy (Marquee, 19u30 – 20u25)
‘Under The Western Freeway’ en ‘The Sopthware Slump’ zijn nog altijd twee van onze favoriete spaceplaten van rond de eeuwwisseling. De bende rond Jason Lytle viel uiteen in 2006. De eerste interviews na de split deden vermoeden dat het nooit meer goed ging komen. Maar kijk, daar duiken ze weer op. En wij zullen er ook staan. Al is het maar om hun magnum opus ‘He’s Simple, He’s Dumb, He’s The Pilot’ te horen.
Baroness (The Shelter, 20u15 – 21u05)
De meningen over Baroness zijn verdeeld. Onze (pb) vindt het bagger van de hoogste soort. Kijk dat is een mening. Wij vinden dan weer het tegenovergestelde. Benieuwd of we onze mening moeten bijstellen na deze show. Als de jongens van Arsenal in de buurt zijn hopen we alvast dat het extreem genoeg is om ze te verjagen, net als Meshuggah een aantal jaar geleden deed.
The Afghan Whigs (Marquee, 00u25 – 01u40)
Altijd was er wel iets aan de hand met Greg Dulli de laatste jaren. Hij had een beetje last van de rock’n’roll disease. Maar kijk, het afgelopen jaar riep hij zijn kompanen van The Afghan Whigs weer samen. En wij zagen ze een werkelijk verpletterende show spelen tijdens het ATP-festival in Londen afgelopen lente. Dulli stond ook strakker dan ooit. Als deze show ook maar enigszins in de buurt komt, kennen we al één van de hoogtepunten van deze editie.
Zaterdag
Flying Horseman (Wablief?!, 13u50 – 14u30)
Hebben wij Bert Dockx al ooit een slechte show zien spelen? Ik dacht het niet. Onlangs nog zagen we hem in het voorprogramma van Thurston Moore’s Chelsea Moving Light met Dans Dans. Maar hier is het – eindelijk, durven we zeggen – aan Flying Horseman. Dit jaar brachten ze het onovertroffen ‘Twist’ uit. Nu al één van onze platen van het jaar. Dieper, weidser en nog mooier dan voorganger ‘Wild Eyes’ en dat was al een droomplaat. Wel één van de koortsige soort. Die droom.
Kiss The Anus Of A Black Cat (Wablief?!, 15u15 – 15u55)
En we blijven zowaar nog even hangen in de Wablief?! want na Flying Horseman is het de beurt aan Stef Heeren en zijn Kiss The Anus Of A Black Cat. Op zijn nieuwe album ‘Weltuntergangsstimmung’ beleid hij zijn voorliefde voor de donkere jaren 1980 volop. Zijn neofolk krijgt een elektronische jas van drumcomputers en synths. En die jas past perfect.
Bob Mould performs ‘Copper Blue’ (Marquee, 17u15 – 18u05)
In de Marquee lijkt het alsof de nineties nooit zijn weggeweest. Na Stephen Malkmus en zijn Jicks is het de beurt aan Bob Mould. Hij komt het meesterwerk van zijn band Sugar ‘Copper Blue’ er integraal doorrammen. Waarschijnlijk even hard en compromisloos als dit voorjaar in de Brusselse AB.
Lower Dens (Castello, 18u15 – 19u00)
Eerst deed Jana Hunter het solo. Sinds een paar jaar verzamelde ze een band rond zich. Doopte die Lower Dens en bracht ze twee heerlijke platen uit, ‘Twin-Hand Movement’ en ‘Nootropics’. Platen vol heerlijke shoegaze noisy indie. Een paar jaar geleden zagen we de band nog meer dan behoorlijk zijn in het voorprogramma van Deerhunter. Alleen hadden ze de pech dat die band daarna een fantastische show neerzette. Hopelijk lopen ze hier ook niet verloren.
The Antlers (Club, 19u35 – 20u25)
Alleen al voor het meesterwerk ‘Hospice’ verdient The Antlers uw volle aandacht. En dat ‘Burst Apart’ dan iets minder was. Dat vergeven we hun.
Refused (The Shelter, 23u20 – 00u25)
Afgelopen voorjaar waren we getuige van het knettergekke publiek tijdens een show van Refused Party Program in het Leuvense STUK. Refused Party Program? Jawel. Leden van verschillende Belgische hardcorebands brachten een ode aan het meesterwerk ‘The Shape Of Punk To Come’ van deze Zweedse hardcorelegendes. En uit betrouwbare bron hoorden we dat de Zweden messcherp stonden op Primavera in Barcelona. Reden genoeg voor ons om na het – ongetwijfeld – emomoment bij het begin van Foo Fighters een laatste keer af te zakken naar The Shelter.
Volg Pukkelpop drie dagen live op deze blog.