Op 8 september wordt er in het kader van de Ballard-weken in Amsterdam (van 1 t/m 14 september) een programma gepresenteerd waarin met name Ballard als muzikale inspiratiebron wordt geëerd – alhoewel het visuele aspect (dat in het filmprogramma dat rondom Ballard is georganiseerd al ruimschoots aan bod komt) hier ook niet ver weg is.
Zo begint het met een gelegenheidssamenwerking van auteur Thomas van Aalten met de uit de door Burt Bacharach [!] geïnspireerde Nederlandse muziekact Bauer afkomstige muzikant Berend Dubbe die een audiovisuele tour door het oeuvre van Ballard beloven. Dit soort mutanten lijken mij zeker in de geest van de geëerde!
Volgt The Anti-Group Communications, zelf ook een soort mutatie/afsplitsing/aangroei (van Clock DVA), wier lp/cd titels doordesemd zijn van de Ballardismes (wat te denken van titels als ‘Iso-Erotic Calibrations’, of ‘Meontological Research Recording’). Ook van T.A.G.C. zelf is weer een mutatie waarvan een mini-cd in 2005 is uitgegeven zonder medeweten of toestemming van kernbandlid Adi Newton; maar hier betreft het de door Adi Newton zelf bestierde herrijzenis van T.A.G.C die, na een periode van nob0activitiet van zo’n 15 jaar weer actief, het Paradiso-podium in bezit zal nemen, met – alweer – een audiovisuele voorstelling naar aanleiding van een kortverhaal van Ballard.
Stellar OM Source (Christelle Gualdi), die zich vanuit een meer idiosyncratische verklanking van haar kosmische binnenwereld de afgelopen jaren manifesteert op grotere festivals als dance-/technoact, is naar eigen zeggen bijna evenzeer geïnteresseerd in het visuele aspect als in het auditieve aspect. Zij heeft de ambitie om – niet louter via haar muziek, maar via het bespelen van het gehele psycho-fysiologische sensorium – in het opwekken van een trance-achtige staat ons als een moderne shaman terug te brengen naar oer-menselijke of pre-menselijke bewustzijnsstaten.
Blanck Mass’s (een deel van Fuck Buttons) optreden zal op zijn beurt vergezeld gaan van speciaal vervaardigde visuals door Alex Turvey. De samenwerking tussen beiden is niet nieuw. De radioactieve ambient van Blanck Mass zal de Geiger-teller weer in het rood doen slaan, en het psychische organisme zal in deze atomaire snelkookpan een symbiose aangaan met de zich vanuit een diepe digitaal onderbewustzijn omhoog woelende beelden van Turvey.
De formele avond – wat de Gonzo (circus)-deejay’s daarna gaan doen laat zich niet van te voren vaststellen – wordt afgerond door Sam Shackleton. Onnavolgbaar in de verbanden die hij weet te leggen tussen geheel antagonistische invloeden, elementen, sferen en perspectieven, is Shackleton een meester in het schikken en herschikken van meta-muzikale dna-ketens wier evolutionaire tracé een blamage zou zijn geweest in de ogen van de Victoriaanse rationalist Darwin. Maar Darwin lijkt me dan ook niet iemand die het dyonisische gen bij zichzelf al had ontdekt. Of: was dit gen in de negentiende eeuw nog niet gemanifesteerd in de evolutie? In ieder geval kunnen we nu allemaal beginnen met dansen; en als het aan de Gonzo (circus)-deejay’s ligt zal dit vast nog tot diep in de avond doorgaan.
Luister hier naar de mixcloud van Stellar Om Source.
Lees hier meer over JG Ballard.
Lees hier een uitgebreid artikel over de verfilming van JG Ballards ‘The Atrocity Exhibition’, inclusief interview met regisseur Jonathan Weiss.