Ik heb het vaak over toevalligheden in dit editoriaal. Het is gewoon soms te mooi om niet te vermelden hoe dingen – geheel toevallig vaak – met elkaar verweven kunnen zijn. Vooral wanneer je een magazine samenstelt. Soms is dit leuk. Soms ook heel verdrietig.
Er is mij altijd aangeleerd dat ik met het slechte nieuws moet beginnen. Bij dezen. In deze editie is het Eindhovense Stroomhuis geheel toevallig twee keer een onderwerp in een artikel. Pernilla Ellens had haar signalement over Death Sells ingeleverd met de zin ‘De ep werd in oktober samen met Rats & Daggers en HOOFS gepresenteerd in het iconische Stroomhuisje.’ En ik wilde eindelijk iets over BUKBLAD schrijven in Bindwerk, een undergroundblad dat mede met de hulp van het Stroomhuis wordt uitgebracht. De realiteit liep op deze artikelen, en onze verschijningsdatum, vooruit. Het Stroomhuis is door een tragische brand in de as gelegd. Kunstenaars zijn hun ateliers verloren, een cateraar kon haar afspraken voor de Dutch Design Week afzeggen en Gonzo-alumni SØWT zagen hun apparatuur en merchandise in vlammen opgaan.
Het Stroomhuis had zich opgewerkt tot een onmisbare plek in Eindhoven, waar de DIY- en undergroundmentaliteit je niet werd opgedrongen, maar je vrijelijk je creativiteit kon vieren; als organisator, als kunstenaar, als band, maar vooral ook gewoon als bezoeker. De trap naar de immense poort was roestig en onhandig. Er was dus een enorme fysieke drempel, maar gevoelsmatig was die er nooit. Ook internationaal werd Het Stroomhuis een onmisbare schakel in een keten van plekken waar vrijgevochten geesten naartoe konden wanneer ze in Europa optraden. En dan wil ook nog het verdrietige voorval dat een kleine week ervoor de band HOOFS, die dus in het voorprogramma van de ep-presentatie van Death Sells stond (de show is uiteindelijk verplaatst naar Anker Studio, elders in Eindhoven), hun zanger Ramón verloor. Onze eigen Niels Tubbing nam zijn honneurs al een tijdje waar. Vandaar ook dat er geen stuk van zijn hand in deze editie staat. Ook dit is een bizarre toevalligheid. Hierbij wensen we alle betrokkenen, zowel bij HOOFS als bij het Stroomhuis heel veel sterkte toe.
Maar… leuke toevalligheden dan. Bij het polsen of Leonor Faber-Jonker misschien wel interesse had om de Welshe folk/gothband Tristwch Y Fenywod te interviewen, liet ze zich ontvallen dat ze juist zeer geïnspireerd was teruggekeerd uit Wales. Het werd dus ook een coverwaardig interview. Toevalligheid is ook een terugkerend thema in het werk van Craven Faults als we het interview door Anthony Fiumara moeten geloven. Door het stuk heen wordt het duidelijk dat de Engelse elektronicamuzikant weinig uitdenkt en veel aan het toeval overlaat. Ook zegt hij niet goed te zijn in samenwerkingen. ‘Dat komt omdat ik zo precies ben over wat ik wil. Eigenlijk maak ik muziek voor mezelf, muziek die ik zelf wil horen.’ Dat staat in schril contrast met wat Valentina Magaletti zich tegen Jasper Willems laat ontvallen: ‘Ik zie muziek altijd als een samenwerkingsproces.’ Ook met haar partner Fanny Chiarello werkt ze samen. De twee runnen de micropress Permanent Draft. En, geheel toevallig, wordt in Bindwerk Lang een boek van Fanny Chiarello besproken door Hasret Emine. En ach, we hebben nog een kleine toevalligheid te pakken met de Japanse lijn rond het labelreport van Guruguru Brain, het interview met labelbaas en oud-bandlid van Kikagaku Moyo, Tomo Katsurada en het interview met Melt-Banana. En terwijl ik dit schrijf wachten we nog op de mailantwoorden van ENDON, ook een Japanse band. Of die op tijd binnenkomen voor de deadline is voor mij nu een vraag, en voor jou, de lezer, een weet. Dat is minder toevallig.
Veel lees- en luisterplezier!
Tijs Heesterbeek
Hoofdredacteur
