Roadburn 2012, nog een paar dagen te gaan en het ultieme festival voor de liefhebbers van drone, stoner en doom is weer daar. Denk daar nog een aantal aanverwante stijlen bij, want het festival neemt ieder jaar een bredere duik in het bad der goede muziek. Collega Dimitri heeft een paar dagen terug al een geweldig prioriterend overzicht gemaakt van een groot aantal bands in de verschillende genres, dus we zullen ons daar alvast niet meer op richten in dit deel van de voorbeschouwing. Laten we eens naar het festival zelf kijken, naar kunst en vooruit, nog een aantal artiesten.
De afgelopen drie jaar had Roadburn in het zeer nabij gelegen MIDI Theater een mooie locatie om de toch al imposante line-up enigszins uit te breiden. Het theater (in de media ook wel bekend als het Adje-Theater) heeft echter vanaf het begin in 2009 blootgestaan aan politieke tegenwind en nu de subsidie verdwijnt is het einde (voorlopig) in zicht. Gelukkig heeft Roadburn een naar eigen zeggen mooi alternatief gevonden in het Patronaat. Niet in Haarlem gelukkig, maar recht tegenover de 013 zelf, het bastion van het festival. De afstand van het ene naar het andere pand is daarmee nog korter geworden en daarbij komt dat het Patronaat een voormalige kerk is uit 1925, waarmee een passende Roadburn-sfeer gewaarborgd lijkt.
De Roadburn-sfeer wordt niet alleen door de locaties en de muziek neergezet, maar voor een deel ook door het artwork dat gebruikt wordt in de aanloop naar het festival. Ook dit jaar zijn er alweer prachtige tekeningen voorbij gekomen, vaak toegespitst op een bepaalde band. Zo is dit jaar de uit Breda afkomstige beeldend kunstenaar Maarten Donders ingeschakeld om een aantal bandposters te maken voor onder meer Satunalia Temple, Year of the Goat en YOB. De illustraties van Donders zijn zwanger van een rokerige metal-psychedelica, zonder te verdwijnen in een orgasme aan kleuren. Donders maakt ook artwork voor albumhoezen, zoals voor de Nederlandse bands Shaking Godspeed en Woody & Paul, en daarnaast verzorgt hij ook wel eens posters voor optredens die in de Utrechtse Tivoli plaatsvinden. Tijdens het festival is het werk van Donders te koop op de markt in V39, een gebouw recht tegenover de ingang van de 013, waar verder ook merchandise van zowel het festival zelf als van de bands te vinden is.
De algemene poster voor Roadburn 2012 is gemaakt door Michel “Away” Langevin, drummer en oprichter van de Canadese band Voivod, die dit jaar zijn gevraagd om als curator van het festival op te treden. Langevin is naast muzikant ook al zo’n twintig jaar actief als illustrator van cyber-achtig beeldmateriaal dat ook de covers van de albums van Voivod siert. Een overzicht van zijn werk is te bewonderen in de expositie Worlds Away in Gust van Dijk, Home to Contemporary Art, een galerie op steenworp afstand van de 013. Wellicht de moeite waard om in het begin van de middag eens te bezoeken, aangezien de concerten pas rond een uur of vier beginnen. Het jaarlijkse Museum Weekend in Tilburg valt dit jaar gelijk met Roadburn, wat inhoudt dat veel musea gratis of voor een gereduceerd tarief zijn te bezoeken. Op de website van Roadburn wordt de tentoonstelling van de Chinese dissident Ai Weiwei in De Pont aangeraden, het is maar dat u het weet.
Beeldende kunst en historische locaties daargelaten gaat het op een festival als Roadburn in de eerste plaats natuurlijk om de muziek. Een muzikant die op elk mogelijk denkbare manier Roadburn ademt is Justin K. Broadrick, die dit jaar artist in residence is. Dit houdt in dat Broadrick zowel op de donderdag, de vrijdag als de zaterdag te zien en te horen is. Iedere keer in een andere gedaante, dat wel. Broadrick is als lid van onder meer Fall of Because, Napalm Death, Godflesh en Head of David belangrijk figuur geweest in de meer afwijkende metalscene en heeft met zijn huidige band Jesu een aantal geweldige postrock-drone (of hoe u het noemen wilt) platen op zijn naam staan. Een passende artist in residence, meer alleszins dan Circle/Pharaoh Overlord die deze rol vorig jaar niet geheel geweldig vervulde.
Broadrick zal op de donderdag aantreden als White Static Demon vs JK Flesh, een soort performance in twee akten met een deel power electronics en een deel zware geluidsstructuren gecombineerd met dubstep. Wat dat zal vermogen doet ons benieuwen. Op de vrijdag treedt Broadrick aan als Final, een donker ambient project dat hij oorspronkelijk op zijn 13e begon in 1982. Op zaterdag is het dan tijd voor Jesu, waar Broadrick de afgelopen jaren live alleszins mee heeft weten te overtuigen. Deze staat genoteerd.
Vooruit, nog een paar artiesten dan die we er even uitlichten. Het al eerder genoemde Year of the Goat uit Zweden doet bij het bezien van zowel hun Facebook-pagina als hun albumhoezen denken aan een typische Scandinavische black metal band. Wat tekstuele onderwerpkeuze betreft zitten ze niet ver uit de buurt, maar deze heren richten zich muzikaal gezien op de jaren 1960 en 1970 en tillen de occulte rock van die tijd naar het heden. Denk aan een combinatie tussen Black Sabbath en the Devil’s Blood en u komt een heel eind. Afgelopen jaar bracht de band haar eerste (mini) cd uit met vier nummers die aardige verwachtigen scheppen. Benieuwd hoe dit live uit gaat pakken.
Een oudgediende die eigenlijk geen verdere introductie behoeft is Michael Gira, vorig jaar nog met zijn band Swans een van de headliners van het festival. De show van Swans was een van de hoogtepunten van afgelopen jaar (volgens de bescheiden mening van ondergetekende), maar waar de kolossale volheid van het geluid van Swans een langdurig blijvende dreun tegen het trommelvlies was, zal Gira het dit jaar anders aanpakken. Verwacht een akoestische solo-set van deze man, waarbij eerder gedacht moet worden aan donkere country in de trant van Wovenhand dan aan no wave. Om het Swans gebeuren compleet te maken zal ook gitarist Christoph Hahn acte de présence geven. Hij zal op de donderdag al om 15u het festival openen met naar eigen zeggen ‘treurige liedjes’. Welk een beter begin kunt u zich wensen van Roadburn 2012? Dat het maar snel 12 april mag zijn…