Bitch Magnet is net zoals Slint een groep met een korte maar belangrijke carrière. Waar jaren na datum ‘Spiderland’ van Slint eindelijk de nodige erkenning krijgt, blijft Bitch Magnet in de obscuriteit hangen. Dat hun discografie jarenlang niet meer te verkrijgen was, is daar wellicht niet vreemd aan. Dit euvel is ondertussen opgelost: Temporary Residence verzamelde hun volledige anthologie in een driedubbel-cd-box (en zijn equivalent op vinyl).
Om deze heruitgave te promoten werd een kleinschalige Europese tournee gepland, met als eindpunt All Tomorrow’s Parties. Daarmee treden ze in de voetsporen van Slint, die hetzelfde festival als uitvalsbasis hadden voor een kortstondige reünie – en zopas raakte bekend dat ook de generatiegenoten van Codeine toegehapt hebben voor hetzelfde scenario.
Maar we hadden het over Bitch Magnet. Maandag mochten ze hun Europese tournee openen in de Brusselse AB-club. Ze verschenen als trio – ten tijde van ‘Umber’ waren ze even een kwartet, maar zowat alle songs zijn van de hand van het oertrio: zanger-bassist Sooyoung Park, gitarist Jon Fine en Orestes Delatorre met zijn indrukwekkende, met extra cymbalen verrijkte drumstel.
Zowat twintig jaar zat er tussen de split en de huidige tournee, dus alle oude materiaal moest opnieuw ingestudeerd worden. Dertien nummers – waarvan één cover – konden ze brengen, maar meer ook niet, zoals ze zelf ruiterlijk toegaven. Voor Sooyoung Park, die later gitaar zou spelen bij Seam en daarmee jarenlang de bas links had laten liggen, was het instuderen nog extra moeilijk.
Dat de groep geen geoliede machine was, was eraan te merken. De eerste songs klonken nog onzeker, en Park liet hier en daar wat steken vallen. Maar geleidelijk-aan werd het samenspel strakker, straalde het speelplezier van gitarist Jon Fine en werd het trio beweeglijker.
Een eerste hoogtepunt kwam er met ‘Ducks And Drakes’, een donkere, Slint-esque oefening in ingehouden spanning, die op een warm applaus onthaald werd. De rest van de set was evenwichtig verdeeld over hun twee volwaardige platen ‘Umber’ en ‘Ben Hur’, en dus een mix van de punky indierock uit het debuut met de tegendraadse maar ook intensere, aan Slint, Rodan, A Minor Forest en Crain verwante noiserock. Ook de – eerder wisselvallige – Star Booty-ep kreeg een beperkte vertegenwoordiging: het aan Seam verwante en strak gespeelde ‘Sea Of Pearls’, andermaal op luid applaus onthaald, mocht de eerste bisronde afsluiten.
De passage in Brussel was een geslaagde start van de reünie, maar met een klassieker als ‘Ben Hur’ onder de arm had er meer in gezeten. We kunnen alleen maar hopen dat het samenspel erop vooruitgaat naarmate de tournee vordert, want wellicht wordt dit definitief het laatste rondje Bitch Magnet – in de hoop dat hun naam nu eindelijk zal blijven hangen bij de opstellers van de muziekannalen.
Setlist
Dragoon
Valmead
Navajo Ace
Ducks And Drakes
Goat-Legged Country God
Joan Of Arc
Big Pining
Motor
Americruiser
Douglas Leader
Sadie
Sea of Pearls
All Set to Go
Bitch Magnet, AB, Brussel, maandag 5 december 2011
Tekst: De Geluidsarchitect – Foto’s: Maarten Timmermans