De honderdvijftigste, hoera! Dat vraagt om slingers, taart, toeters! Nou ja, tot op zekere hoogte dan, want een vrolijke fanfare is deze jubileumeditie niet.
Gebroken ritmes met zware baslijnen, een piepende slijptol als op een naargeestige bouwplaats en een eindbaas die met zijn joviale overwinningsdansje nog even je ‘Game Over’-scherm er bij je inwrijft. Zitten we dan met onze feesthoedjes.
1. Geoastra
Nv3mn
Age of Robots 01
G89 Records
Blik vooruit, de toekomst in. Op ‘Age of Robots 01’ experimenteert de
Colombiaanse producer Geoastra met een eigen ontworpen ‘8D’-mixing
matrix dat grotendeels bestaat uit digitale audiotools die voornamelijk
door de game-industrie worden gebruikt. Een zuiver digitaal proces, met
materiaal dat al sinds 2012 ergens opgeslagen ligt. Laagjes klanken en
ritmes met de intentie om innovatieve en ontwrichtende elektronische
muziek te maken, die door de hoofdtelefoon heen smeulen. Het is ook de
premisse van het label. Blik vooruit, dit is eentje voor de toekomstige
generaties.
2. Don Zilla
Moving Space
Ekizikiza Mubwengula
Hakuna Kulala
Ook Don Zilla blikt naar de toekomst. Dance en al zijn subgenres worden
dooreengeklutst tot een wilde, maar heerlijke kakofonie waar trap,
doom-step, noise, industrial,… doorheen sijpelt. Alles samengebald in
één album. Als een overzichtstentoonstelling, maar ook doorbrekend in de
manier waarop ‘Ekizikiza Mubwengula’ prachtig door Oost-Afrikaanse
ritmes en verwachtingen heen jongleert. Zilla etaleert durf. Het uiterst
dansbare ‘Moving Space’ is de muzikale verslaving voor een volgende
hete zomer.
3. c / a
GAELICORE
THE ONLY WAY WE KNOW TO HAVE FUN
Eigen Beheer
Het zijn niet eens zozeer de vuile, tegen elkaar opboksende acid en
gabber, maar juist het wat plagerige, Keltische deuntje daarbovenop
waardoor we wel kunnen plaatsen dat het Londense duo c / a geïnspireerd
is door videogames: mochten wij ooit een computerspel maken, dan zouden
we ‘GAELICORE’ kiezen als nummer dat klinkt wanneer je zojuist het
laatste level hebt verloren, en de eindbaas dat er met zijn joviale
overwinningsdansje nog even bij je inwrijft.
4. Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp
We Can Can We
We’re OK. But we’re lost anyway.
Bongo Joe
Gemoedelijke strijkers, een gezellig klokkenspel en een vrolijke
tromroffel. Het twaalf koppen tellende gezelschap Orchestre Tout
Puissant Marcel Duchamp uit Zwitserland levert met ‘We Can Can We’ een
popliedje bomvol opzwepende ritmes en aanstekelijke melodietjes, ergens
tussen het speelplezier van bands als The Ex, Trash Kit en het
onvolprezen Auktyon.
5. Alexis Marshall
Hounds In The Abyss
House of Lull. House of When
Sargent House
Het zijn de lompe klappen en een soort machinaal geronk waardoor we ons
op Alexis Marshalls ‘Hounds In The Abyss’ op een soort naargeestige
bouwplaats wanen. De daarbij passende, gedurende het gehele nummer
dreigend piepende slijptol lijkt daarbij dwars door de ziel van de
Daughters-frontman heen te snijden, alsof geplaagd door een
beangstigende achtervolgingswaan: ‘I hear you coming, I hear you coming,
I hear you coming…’. Nóg verbetener dan Daughters.
6. ABADIR
III
Pause/Stutter/Uh/Repeat
Genot Centre
Pfew, Abadir. De Egyptenaar grijpt nog eens de kans om zijn eigen
muzikale visie op tape vast te leggen. ‘Pause/Stutter/Uh/Repeat’ is vele
stappen verder weg van wat er eigenlijk was verwacht, afgaande op de
vele bijdragen die het voorbije jaar verschenen op velerlei compilaties.
Abadir combineert, zoals de titel voorspelt, sonisch gestotter met
stotterende vocals. Het resulteert in prachtige experimentele
electronica, waar de sporadische bassen diep gaan en clubmuziek op de
loer ligt, maar de stem in al zijn emoties centraal staat. Te
verorberen.
7. bela
칠채 Chilchae
Guidelines
Éditions Appærent
Op ‘칠채 Chilchae’ haalt dj bela de Koreaanse Nongak-folkmuziekstroming
door de mangel. Vooral het ritmische aspect dat die traditionele muziek
kenmerkt laat zich goed lenen voor bela’s beklemmende club-uitvoering,
waarbij het tempo alsmaar wordt opgevoerd en opgevoerd, steeds
gejaagder, tenslotte resulterend in een soort auditieve koortsdroom.
8. Hassan Abou Alam
Cluttered
Needs009
Needs – Not for Profit
Hassan Abou Alam verovert langzaam de dancescene. Af en toe dropt hij
een track, bij Casa Voyager, Naivety of Rakete. Om intussen toch te
beginnen geldt hij als een van de belangrijkste namen in de Egyptische
elektronische underground-scene. Hij houdt van gebroken ritmes, zware
baslijnen en werpt zich op ‘Cluttered’ lichtjes richting UK Bass.
9. Aar & Dag
Ruekloo
Tifold af Fri Form og Fælles Motiv
Aar & Dag
De muziek van het collectief Aar & Dag wordt op gang geholpen door
synthesizers en sequencers aangesloten op grote, houten draaiende wielen
die als plaatsvervangers van een dirigent, ritme en klank aanzwengelen.
Alle andere instrumenten (koperblazers, rietblazers en percussie)
vouwen zich rondom die leidraad. Het heeft nog het meest weg van hoe een
orkest voorafgaand aan het concert de instrumenten stemt, waarbij ieder
instrument naar eenzelfde toon toewerkt, zich langzaam naar elkaar
uitstrekkend.
10. Karkhana
Huli Huli pt. 2
Al Azraqayn
Karlrecords
Bestaande uit Mazen Kerbaj, Maurice Louca, Sam Shalabi, Sharif Sehnaoui,
Umut Çaglar, Michael Zerang en Tony Elieh, is Karkhana hét ensemble van
zeven van de meest avontuurlijke en innovatieve artiesten uit de
Midden-Oosterse experimentele scene. ‘Al Azraqayn’ is een live-opname
van het vurige en energieke concert dat het septet bracht in het
Amsterdamse Bimhuis. Collectieve improv, waarbij iedere muzikant zijn
eigen muzikale achtergrond naar de voorgrond brengt en het geheel een
prachtig uniek geluid vormt, waar Oosterse melodieën aan het dansen gaan
met psychedelische improv.
11. Frédéric D. Oberland
Un Feu Rebelle
Même Soleil
IIKKI
Wie de andere projecten van Frédéric D. Oberland een beetje kent (denk
aan zijn aandeel in onder meer Oiseaux-Tempête en FOUDRE!, maar ook als
oprichter van het door ons geliefde NAHAL-label), weet waarschijnlijk al
wat voor muziek verwacht kan worden: meeslepende. Hoe Oberland de
vervormde klanken uit zijn gitaar langzaam maar zeker aanwakkert en laat
oplaaien tot een gitzwarte drone, soms schel snerpend, dan weer
dramatisch rinkelend, maakt het dat ook ‘Un Feu Rebelle’ terecht onder
dat kopje kan worden ondergebracht.
12. Booker Stardrum
Walking Through Still Air
CRATER
NNA Tapes
Multi-instrumentalist met een liefde voor percussie. Ritmes als
basismateriaal, waarover Booker Stardrum melodieën drapeert. Ritmisch en
spontaan. Cyclisch en repetitief. Waarbij het totaalgeluid ook wordt
beïnvloed door muzikale bijdragen van onder andere Jaimie Branch, die je
bijvoorbeeld hoort op ‘Walking Through Still Air’. ‘CRATER’ is
aanhoudende spanning die je meevoert tot aan de laatste track,
meeslepend en uitdijend. Hypnotiserend.
13. soccer Committee
Hazy
Tell from the grass
Morc Tapes
Niet voor niets verhuisde Mariska Baars (ook wel bekend van
Piiptsjilling, Fean en de samenwerkingen met Machinefabriek) van Leiden
naar het rustige dorpje Kekerdom: haar sobere folkliedjes zijn vaak niet
meer dan een minimale gitaarpartij en een spaarzame melodie, maar is
daardoor van het soort dat door diens verstilling juist de aandacht weet
te grijpen.