1. Chevel
Data Recovery
Always Yours
Different Circles
De Italiaanse producer Chevel schuift aan bij de weightlessness-religie van Mumdance en Logos. Minimale elektronische uitbarstingen op een stevig, maar uitgehold ritme. De klanken genieten in hun afwezigheid. Dat wat je niet hoort, is het nummer. Wat je wel hoort is een geluid dat perfect aansluit bij de op IDM-gestoeide stoorzenders van Lee Gamble en Actress.
2. We Will Fail
Very Urgent
Very Urgent EP
Refined Productions
De in Polen woonachtige elektronische producer We Will Fail (Aleksandra Grünholz) proefde in 2016 van een podiumplaats op onder andere TodaysArt. De stilte die erop volgde heeft ze niet alleen gebruikt om het artwork van de voorbije edities van Unsound te ontwerpen, maar ook dieper in haar geluid te graaien en nog verfijnder en eigenwijzer te werk gaan. Die aanpak lijkt te werken. Twee ep’s uitbrengen in drie maanden tijd lijkt wat veel, maar het laat je ook toe mondjesmaat en overvloedig de wereld van We Will Fail te ontdekken.
3. Koenraad Ecker
Black Blocks And Red Zones
A Biology of Shadows
In Aulis
Koenraad Ecker gaat verder in zijn beklemmende en kille duisternis. Eindeloos graven naar nieuwe ideeën en benaderingen. Kilte versus de stem. Afstandelijk en toch proberen toenadering te zoeken. ‘Black Blocks And Red Zones’ duwt je hardnekkig weg. Brutaal en scherp. Muziek die als schaafwonden in je nazinderen blijft en intussen je brein aan het denken slaat.
4. Verneri Pohjola and Mika Kallio
Man
Animal Image
Edition Records
De Finse trompettist Verneri Pohjola maakte samen met landgenoot en percussionist Mika Kallio de soundtrack bij de poëtische documentaire ‘Animal Image’. In deze documentaire onderzoekt fotograaf en schrijver Heiiki Willamo de emotionele en eeuwenoude band tussen mens en dier (prooi). Het is een ongerepte blik in de door dromen en verbeeldingen gevoede Finse wildernis. Het duo heeft een minimalistische virtuositeit waardoor de verbeelding niet wordt overbelast, maar nog meer ruimte krijgt om een eigen vorm in te nemen.
5. Carlo Domenico Valyum
Almanacco
Cronovisione Italiana
Undogmatisch
Het verhaal achter dit album is bijna te absurd voor woorden. In augustus 2014 vindt men in Berlijn een koffertje met een VHS-opname uit de jaren 1970 waarop het enige nalatenschap – een collectie tv- en radiogolven opgenomen in 1937 – van de Italiaanse onderzoeker en uitvinder Carlo Domenico terug te vinden is. Mirco Magnani en Valentina Bardazzi selecteerden fragmenten en creëerden er nieuwe werelden mee. Wat het ook zij, dit is een wonderlijke verzameling knip- en plakwerk-ambient dat perfect aansluit bij Alessandro Cortini, maar dan zonder de pathos.
6. Yair Etziony
Gesundbrunnen Ghosts
Deliverance
False Industries
Een enkeltje Tel Aviv-Berlijn. Een verhuizing die componist Yair Etziony inspireerde. Berlijn duikt vaker op als inspiratiebron. De stad heeft een bepaalde duistere grauwheid, alsof het beton al het optimisme heeft opgeslorpt. ‘Gesundbronnen Ghosts’ klinkt als het leven onder de U-Bahn, wanneer de laatste tram door de regendruppels rijdt, water door de oude raamprofielen sijpelt en tijd lijkt verstomd. Een ode aan een Berlijn met een tikje weemoed en een twijfelende blik.
7. Efrim Manuel Menuck
The State And Its Love And Genocide
Pissing Stars
Constellation
Efrim Manuel Menuck maakt zijn meest persoonlijke plaat, geplaagd door depressie, te veel drank, herinneringen, wanhoop en vermoeidheid. ‘Pissing Stars’ leeft intens en diep. Hartmassage voor wanneer het leven gebroken is.
8. Fossil Aerosol Mining Project
Monroeville Detrius
August 53rd
The Helen Scarsdale Agency
Een gevonden-geluidenfestijn dat in de meesterhanden van het al vele decennia meegaande Fossil Aerosol Mining Project klinkt als een gevonden-geluidenparadijs waar ook Felicia Atkinson en Philip Jeck ronddartelen. Tapeloops en samples schuiven in elkaar met verschillende snelheden en toerentallen. Het geluid is elliptisch, zwelt en zwengelt als een niet door te prikken levensgrote zeepbel.
9. Lucrecia Dalt
Glass Brain
Anticlines
RVNG
Ooit maakte ze popmuziek en woonde ze in Barcelona. Daarna bracht ze de nachten door kijkend naar oude zwart-witfilms. Een verhuis naar Berlijn. De immer aanwezige zoektocht van de voormalige ingenieur doet haar uren spenderen op Ubuweb, themashows maken voor Red Bull Radio en steeds minder grijpbare, maar meer intrigerende muziek maken. Met eindelijk een nieuwe plaat als gevolg.
10. Broshuda
Hain
Jemi
Haunter Records
Hiermee is dus alles gezegd: ambient punk, glambient en aquatic romanticism.
11. Abyss X
Lyrical Waxing
Pleasures Of The Bull EP
Danse Noire
Hetzelfde kan hier gezegd worden. Alleen mixt Abyss X ook nog verwijzingen naar haar vaderland – de Cretan Lyra, Griekse gezangen – met de grootstadsklanken van Harlem. Minder ambient dus. Haar stem verraadt een verleden in theater en performance. Lady Gaga zonder de poenschepperij. Misschien is dat ietwat overdreven. Maar juist die mix van overdrijven, global sounds en de trotsheid op haar eigen nationaliteit maakt Abyss X perfect gehuisvest op het Danse Noire van die andere flamboyante ster, Aïsha Devi. Het schittert hemels in de nachtelijke dans.
12. Dax J
Mustapha Mond
Offending Public Morality
Monnom Black
Spuwen in het gezicht van de in slaap gewiegde massa. Dax J neemt het op tegen de publieke moraal: ‘Offending Public Morality’, en druist tegelijkertijd in tegen alles wat iedereen dacht te weten over wie Dax J als producer was. Is het een middelvinger? Of gewoon een artiest die vet buiten de belemmerende lijnen wil kleuren, en dan maar spuwt in het gezicht van de verveelde technotoerist? Dax J maakt geen techno meer. ‘Mustapha Mond’ is niet de enige duik in een voor Dax J nieuw genre.
13. Loden
Scheef 2
Lit For Exits (Extinct)
I love your noise
Brusselaar. Als je zijn telefoonnummer hebt – en dat hebben wij – mag je ook Jolan Koks zeggen. Hij brengt zijn platen uit op buitenlandse labels en spreekt overal tot de verbeelding. Net zoals de klanken waar hij zijn gebroken danstempels mee bouwt. Ergens tussen Amon Tobin en Clark in. Gekkigheid op een dwars ritme.
14. Interchain
XTC
Centrifuge One: New Dance Sound Of Moscow
PG Tune
9 minuten en 35 seconden. Evenredig met de grootte van het land dat op Interchain zijn paspoort staat afgedrukt. Rusland zweet op de dansvloer. PG Tune van Philipp Gorbachev is het ijverigst in zijn verovering van het oude land. Er zijn geheime videoclips van geheime dansfeestjes op geheime locaties die doen dromen van lange reizen, enkel en alleen om te dansen op (h)eerlijke technofeestjes. En wodka slurpen. Puur hedonistische lijfstijl. ‘XTC’ iemand?