Het voorlaatste jaarlijstje komt van Seb Bassleer. Hij zwoegt om zo eclectisch en verrassend mogelijk uit de hoek te komen.
Het is weer die tijd van de jaarlijstjes en zwoegen om zo eclectisch en verrassend mogelijk uit de hoek te komen. 2014 was het jaar van ontdekkingen van een paar nieuwe wereldse stijlen zoals island reggae (Solomon eilanden), acholi (Oeganda), bouyon (Frans Caraïbische eilanden) en rasteirinha (Brazilië). De zotste plaat van het jaar gaat naar The Meridian Brothers met ‘Salvadora Robot’ (Soundway Records), die de latino muziekcultuur op sublieme wijze door de mangel haalden, terwijl de meest heerlijk bizarre etnische plaat die van het Indonesische duo Senyawa was met ‘Acaraki’ (!Angrr!) gevuld met bezwerende folk noise. Twee andere top ethnische sferen kwamen van het Brusselse Crammed Discs via de tribale Congolese groep Kasai Allstars met ‘Beware The Fetish’ en de organische electro cumbia van Chancha Via Circuito met ‘Amansara’. Meer speciale en oersterke Afrikaanse sferen waren te horen op de verzamelaars ‘1970’s Algerian Folk & Pop’ (Sublime Frequencies) en Balani Show Super Hits (Sahel Sounds) en de ruige Ghanese luitspeler King Ayisoba met Wicked Leaders (Makkum Records). De plaat om het meest bij weg te dromen was het snaargevoelige album ‘Fornalha’ van
Norberto Lobo op Three Four Records, die nog altijd veel herhaalde speelbeurten krijgt en de plaat met het sterkste statement gaat duidelijk naar de verzamelaar ‘Native North America vol 1: Aboriginal Folk, Rock & Country 1966 – 1985’ op Light In The Attic Records. Een dosis vernieuwe etno electro kwam uit Zuid-Italië via Populous en zijn geweldig sfeervolle ‘Night Safari’ album (Bad Panda Records). Zeer eervolle vermeldingen ook nog voor Grouper met ‘Ruins’ , Jordan Dykstra met ‘Audition’, Rodion G.A. met ‘Behind The Curtain’, Filastine met ‘Aphasia’, Dylan Carlson & Rogier Smal met ‘Elephanto Bianco’, Tav Exotic’s ‘French Girls’ 7inch, David Ross & Clive Bell met ‘Recovery Suite’, Mdou Moctar’s ‘Anar’ en Ian Nagoski’s 100 Moons: Hindustani Vocal Art 1930 – 55 compilatie en tenslotte de Zuid-Afrikaanse verzamelaar ‘Township Jive & Kwela Jazz volume 3 1960-1965’. Dat afgelopen maart mijn eigen ‘Rajasthan Street Music’ vinylplaat project op Sublime Frequencies uit kwam, was natuurlijk ook een persoonlijke mijlpaal afgelopen jaar. Je eigen project in je handen kunnen houden als een stukje kunst, samen gemaakt met vrienden, dat geeft toch wel een prachtig gevoel. Vooral nog eens wanneer artiesten die je in hoge achting hebt je plots beginnen te contacteren over dit werkje, we noemen geen namen. Wie weet wat er nog zal volgen van mijn andere opnames in India, Nepal en Pakistan. Er zal zeker nog een gelimiteerde cassette worden uitgebracht met herbewerkingen, covers en remixes van de Rajasthan plaat, ergens komend jaar. Ik ben dan wel geen festivalbeest meer zoals vroeger, maar het leukste en meteen ook meest ontregelde festival dit jaar was het Goulash Disko festival op het zonnig kiezelstrand van een Kroatisch eiland vlakbij de kust van Split. Het was een mengelmoes van wereldmuziek en elektronische muziek. Geen dranghekken, security, muntjes of meerdere podia, gewoon een hoofdpodium en een paar honderd bevrijde festivalgangers zonder dat het in een foute Goa trance bedoeling veranderde. Zo kan het ook, maar voor hoe lang nog? Ik zal ook niet snel Petit Fays bij de Walen, Eastern Daze festival in Gent vergeten evenals het altijd enerverende Kraak festival in Aalst vergeten, beiden gevuld met elkaar subliem opvolgende optredens. De beste live optredens waren van Senyawa (Petit Fays), The Durian Brothers (IFFR Mind The Gap avond, Rotterdam, Petit Fays en Brussel), Mdou Moctar (Recyclart Brussel, OCCII A’dam), Los Mirlos (Universiteit, Lima, Peru) en Paolo Angeli (Womex, Santiago de Compostela, Galicië). 2014 was ook een top jaar van diverse (speel en draai)reizen; Litouwen, Letland, Peru, Spanje, Kroatie, Canada, Portugal en de vele andere binnen en buitenlandse feesten en festivals waar ik deel van heb mogen uitmaken. Weldra 2015, het belooft een jaar nieuwe plannen, nieuwe reizen, nieuwe projecten en nieuwe klanken te worden en daarbij weer veel te ontdekken. En nieuwjaarsresoluties, daar beginnen we niet aan, een mens met fouten is een waarachtig mens.
Seb Bassleer is een Belgische wanderlustige die via een omweg in Nederland en elders in de wereld sinds paar jaar woonachtig is in Brussel en daar allerlei goedaardige/kwade muzikale dingen doet. Sinds mei 2003 artikelen en recensies beginnen schrijven over uiteenlopende stijlen als wereldmuziek tot folk, drones, elektronica en psychedelica. Onder het mom van bezigheidstherapie.
www.rebelup.org/
www.mixcloud.com/Rebel_Uppa/
www.mixcloud.com/RebelUpNightshop/