In het interview in Gonzo (circus) #166 vertelt Otrebor de ontstaansgeschiedenis van zijn blackmetalproject Botanist. Hij noemt daarbij drie basiselementen van de muziek die hij nu al tien jaar maakt: visie, vastberadenheid en spelingen van het lot. Zijn keuze voor het hakkebord als basisinstrument stoelt hier ook grotendeels op.
Talent
Een opvallende afwezige in de muziek van Botanist is de gitaar, over het algemeen toch een belangrijk instrument in de gangbare black metal. Otrebor geeft aan dat hij zelf geen getalenteerd gitarist is, maar wel een verdienstelijk drummer. ‘Maar er zijn drummers die veel beter zijn dan ik. Dus stelde ik mezelf de vraag: wat kan ik nog meer spelen? Mijn drumvaardigheden bleken zich goed te vertalen naar het bespelen van een melodieus instrument als het gehamerd hakkebord, waarop je de snaren betimmert met een soort drumstokken. Natuurlijk ben ik op technisch vlak de afgelopen tien jaar een stuk beter geworden, maar de basisvaardigheid is nog steeds dezelfde. Ik besef dat niet iedereen zomaar bedreven is in het bespelen van het hakkebord, wat dat betreft prijs ik mezelf gelukkig: nog een mooie speling van het lot.’
Volharding
Zonder een vooropgezet plan om het hakkebord als basis te nemen, maar met een vastberaden houding en een duidelijke visie om metal te maken met een focus op de plantenwereld, heeft Otrebor uiteindelijk met Botanist een geheel eigen wereld geschapen. Niet alleen heeft hij zich ingespannen om een steeds betere muzikant te worden, ook het live spelen van zijn muziek vraagt om een volhardende en innovatieve houding.
‘Het hakkebord is geen gemakkelijk instrument om live te spelen. Los van de logistieke vervoersmoeilijkheden zijn er ook geluidstechnische kwesties die de boel bemoeilijken. Ik denk dat Botanist de eerste band is die met een gehamerd hakkebord optreedt, waarbij gebruik gemaakt wordt van magnetische pick-ups. Deze elementen zorgen voor veel feedback op het podium, waardoor live spelen een enorm gedoe is. De man die onze hakkeborden maakt beschouwde dit echter als een mooie uitdaging en is uiteindelijk, na heel veel proberen, met een oplossing gekomen. Als Botanist niet voorbij was gekomen, had die man zich nooit over dat probleem gebogen, dus eigenlijk is deze samenkomst ook een mooie speling van het lot. De uiteindelijke geslaagde oplossing is dan weer een voorbeeld van doorzettingsvermogen.’
Wilde Westen
Otrebor heeft een mooie beschrijving voor zijn zoektocht naar het perfectionneren van het bespelen en live ten gehore brengen van het hakkebord. ‘Ik zie het een beetje als het wilde westen op gebied van instrumentatie. Je begeeft je toch een beetje in een speelveld waar bijna niemand zich aan waagt, wat niet vreemd is gezien alles wat erbij komt kijken. Ik zou het geweldig vinden als anderen het instrument uiteindelijk nog verder brengen, ook als Botanist of ikzelf niet meer besta. Met de elektrische gitaar is dat uiteindelijk ook gebeurd, als je kijkt naar de allereerste versies daarvan en hoe dat zich ontwikkeld heeft, met versterkers, effectenpedalen en allerlei andere hulpmiddelen. De mogelijkheden met gitaar zijn tegenwoordig eindeloos. Ik kan alleen maar hopen en dromen dat zoiets ook met het hakkebord gebeurt.’
Een pionier in de ware zin des woords. Het doet denken aan een artiest als Jozef van Wissem, die de luit onder het stof vandaan heeft gehaald en een nieuwe generatie muzikanten inspireert dat instrument op te pakken. Het is Otrebor gegund om over lange tijd beschouwd te worden als degene die het hakkebord een groter podium heeft weten te geven, binnen en buiten de metalscene.