EDITORIAAL: Gonzo (circus) #103

De Nieuwe Gonzo – Bij Gonzo (circus) #102

Uit de vele lovende reacties bij het verschijnen van Gonzo (circus) #100 – waarvoor dank beste lezer, u deed ons zowaar blozen – is deze ons bijgebleven: “Ontevreden over de bestaande media? Begin zelf een blad.” Twintig jaar geleden was dat een van de drijfveren van de oprichters van Gonzo (circus). Geen enkel Nederlandstalig blad berichtte op onafhankelijke en kritische wijze en met kennis van zake over de toen levendige gitaarscene. En geen enkel ander muziekblad ontwikkelde zich daarna zo snel in de breedte.

cover102
Cover Gonzo (circus) #102

Anno 2011 is het een stuk moeilijker om een Nederlandstalig blad over muziek en cultuur op de ‘markt’ te brengen. De bladen-‘markt’ wordt gedomineerd door enkele kapitaalkrachtige uitgevers en distributeurs. Met de ondersteuning van distributeur Virtúmedia kunnen we deze klip met steeds meer durf omzeilen. En het vergt van de boekhandelaar vervolgens kennis en liefde om de minder bekende bladen onder de aandacht te brengen van lezers zoals u. Hierbij dus ook hulde aan al wie Gonzo (circus) aan de belangstellende man/vrouw brengt.

De laatste jaren hebben wij enkele papieren tijdschriften over muziek en cultuur in het Nederlandse taalgebied zien komen én opnieuw gaan. Daarover koesteren wij echter geen leedvermaak. Vernieuwende, experimentele muziek en cultuur – voor het enorme aanbod zie onze vernieuwde agenda en op www.gonzocircus.com/agenda – zijn immers zelf niet gebaat bij een verschralend journalistiek aanbod. Vele lezers zoeken noodgedwongen hun heil bij ‘bladen’ uitgegeven door culturele instellingen, platenzaakketens, en allerhande muziekclubjes. Deze professionalisering van de communicatie verhult evenwel vaak het eigenlijke doel: het verkopen van de eigen cd’s, tentoonstellingen en concerten aan de muziek- en cultuurconsument zonder de nodige kritische vraagtekens te plaatsen. En dan is er natuurlijk nog de stortvloed aan webzines en blogs die zich vaker richten op volledigheid en hypes dan een welomlijnde redactionele visie te volgen.

Wat onderscheidt Gonzo (circus) dan van al deze bladen en webzines? Gevoed door zowel plots opkomend hevig enthousiasme als door reflectie wil Gonzo (circus) een standvastige redactionele keuze in woord en beeld neerzetten die voor de nieuwsgierige lezer (en beluisteraar van onze cd Mind The Gap) een leidraad kan vormen tot verdere ontdekkingstochten. Het gebruik van kostbare media – papier en cd – dwingt daarbij om scherpe en heldere keuzes te maken en de waan van de dag te vermijden. Papier biedt bovendien de mogelijkheid om de vormgeving – vanaf dit nummer door ons nieuw vormgeversduo Jet van Zwieten en Kees Peerdeman – en het eigen beeldmateriaal van fotografen en illustratoren te laten aansluiten de specifieke inhoud van elk artikel.

Gelukkig zijn er ook een aantal culturele webzines die wel degelijk een duidelijk redactioneel beleid voeren. Met hen voelen wij ons vanzelfsprekend wél verwant. Daarom geven wij De Optimist in Gonzo (circus) #102 een papieren podium. De gastbijlage van De Optimist is gewijd aan het actuele thema ‘utopieën’. Anno 2011 hunkeren wij – zo lezen we dagelijks in allerhande analyses, peilingen en onderzoekjes – naar een groots en meeslepend project voor onze toekomst. Hoe kunnen schrijvers, kunstenaars en fotografen ons inspireren? De Optimist en Gonzo (circus) nodigen je hierbij ook uit voor een thema-avond rond ‘Utopieën’ op 22 maart in de Balie (Amsterdam).

In ‘De Nieuwe Gonzo’ signaleren we opkomende talenten als Antwerpenaar Hans Dens aka Innercity, en Disappears. We interviewen Liturgy, KXP en Nicolaas Jaar – drie frisse verschijningen die meer dan touranekdotes te vertellen hebben. Al langer erg sterk bezig in hun eigen niche zijn de Berlijnse trompettist en componist Axel Dörner, de Amerikaanse multi-instrumentalist en keelzanger Arrington de Dionyso (Old Time Relijun) en de Japanse geluidenweefster Tomoko Mukaiyama. Ook kunstenaar Hans Op De Beeck blijft onze samenleving ter discussie stellen. En als iemand gelooft dat film de wereld kan veranderen, zijn het wel de filmmakers Sylvain George en Robert Fenz. Maar vooral moeten we zelf geloven dat we ook als individu het verschil kunnen maken: “Mensen kunnen veranderingen teweeg brengen, grote bedrijven niet”, aldus Douglas Rushkoff in de tweede aflevering van Radicale Vrijheid. We hopen dat de interviews met deze muzikanten, kunstenaars en denkers hiertoe een inspiratiebron vormen, wie weet tot het zelf beginnen van een blad!

voor de redactie,

(rt)

PS: Geen zin om een eigen blad te beginnen? Neem dan een abonnement op Gonzo (circus). Kies je abonnement en welkomstgeschenk op www.gonzocircus.com/abonnement.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!