Kil en strak schitteren torens van glas in ijskoud, blauw licht. Achter de bedrieglijke glans van geometrische figuren, rijen wolkenkrabbers en eindeloze identieke ramen doen geïsoleerde en anonieme individuen alsof zij leven. De transparante woonkwadranten zijn een façade, net zoals het uiterlijk van mensen, want de schijn is tegelijk een gevangenis van vervreemding. We zijn gevangen in een rationele wereld, waar iedereen elkaar beoordeelt op basis van uiterlijk en prestatie, zonder gevoel en zonder te begrijpen waarom. De macht over het eigen leven is een illusie, het systeem voert de regie. De enige manier om invloed te hebben op het paradoxale bestaan, is door het uitbuiten van anderen. De vrouwen die het lijf verkopen weten er alles van, zoals Claire Dolan, die uit deze wereld poogt te ontsnappen. Zij, een callgirl in New York, drijft van man naar man zonder emoties te tonen, zowel voor haar haar, als voor haar klanten de enige manier om met de realiteit om te gaan. En toch lijkt de ontsnapping daar, als ze heil zoekt bij een vreemdeling; maar is verandering wel mogelijk samen met een ander, als onpersoonlijk wantrouwen zo lang de norm is geweest?
‘Claire Dolan’ (1998) is Lodge Kerrigans tweede tour de force, na zijn sublieme debuut ‘Clean, Shaven’ (1993), waarin de ijzeren kooi van een schizofrene geest uiterst trefzeker in beeld en geluid werd vastgelegd. Na lang wachten volgde ‘Keane’ (2004), de barre tocht van een man op zoek naar zijn vermiste dochtertje, waarin Kerrigan zeldzaam dicht op de huid de paranoia en angsten van een eveneens gevangen individu vastlegde. Kerrigan heeft op het kleine publiek dat zijn werk heeft gezien een diepe indruk achter gelaten. Zijn films gaan over buitenstaanders die breken doordat ze niet meer om kunnen gaan met de vastgestelde normen van de omgeving. En dat wordt pijnlijk voelbaar verteld zonder franje, zonder gebruik van traditionele filmconventies. Geluid zegt in zijn werk net zoveel als beeld. Ook ‘Claire Dolan’ dwingt, met een subtielere aanpak, wederom ontzag af door de confronterende spiegel die Kerrigan ons voor houdt. Hij vertelt niet wat er gebeurt, maar hoe de wereld is.
Meer info
Regisseur: Lodge Kerrigan
www.filmfreaks.nl