Van 28 tot en met 31 mei verandert het Gentse Citadelpark opnieuw in een sprookjesbos van jazz en geïmproviseerde muziek.
Met net geen twintig (gratis!) concerten, gespreid over vier dagen en op verschillende locaties in het park is de affiche van Citadelic in 2015 weer goed gevuld. De nadruk ligt op Belgische muzikanten, maar in België en (ver) daarbuiten residerende artiesten draven op, waarbij nieuwe verbanden gelegd en andere versterkt worden.
Spinnenwebben
Rigide lijnen zijn nooit de grote zorg geweest van organisator Rogé Verstraete – tevens de drijvende kracht achter het el NEGOCITO label en (tijdelijk?) verdwenen concertlocaties als La Resistenza en El Negocito. Voor zijn pre-zomerfestival van 2015 heeft hij een programma samengepuzzeld waarbij muzikanten als spinnen in festivalweb bewegen en te horen zijn in verschillende formules. Zo sluit Othin Spake, het buitencategorische trio van Teun Verbruggen, Jozef Dumoulin en Mauro Pawlowski, de tweede festivaldag af, maar niet voor Dumoulin solo op Fender Rhodes te horen is geweest en Verbruggen samen met Mattias Decraene (Nordmann) als gast is opgedoken bij Rodrigo Fuentealba (Manngold).
De derde dag wordt geopend door het Manuel Hermia Trio dat eerder dit jaar met ‘Austerity… and What About Rage?’ een nieuw album uitbracht. Hierop laat saxofonist Hermia zich opnieuw horen als een muzikant die zowel contemplatief als gespierd voor de dag kan komen. Op Citadelic wordt hij geruggesteund door bassist Manolo Cabras en drummer Marek Patrman, die João Lobo vervangt.
Met Cabras en Patrman heeft Hermia een dijk van een ritmetandem aan zijn zijde die al meerdere muzikanten tot grote prestaties én wanhoop gedreven heeft. De twee duiken later op zaterdag opnieuw op in Manolo Cabras’ eigen kwartet dat verder bestaat uit de jonge, gretige trompettist Jean-Paul Estiévenart en de Italiaanse pianist Nicola Andrioli. En het kan die dag blijkbaar niet op, want als afsluiter wordt het Belgisch-Portugees-Amerikaanse kwartet van Seppe Gebruers (vorig jaar nog winnaar van de Sabam Jazz Award voor jong talent) bassist Hugo Antunes, meesterdrummer Jim Black en trompettist Nate Wooley gepresenteerd. Hoeft het te verbazen dat deze laatste op de slotdag terugkeert voor een soloconcert?
Vlaams en Waals
Het zijn maar enkele voorbeelden van de verbanden waarin de musici zullen aantreden. Naast deze formaties voorziet de affiche ook in twee minireeksen waarin de ontmoetingen helemaal de kern van de zaak uitmaken. Zo zijn er de Conversations waarin verschillende duo’s, die nog niet (allemaal) vast liggen achter, naast en tegen elkaar worden uitgespeeld. Ieder tweespan zal zich kort voorstellen, waarna de bezettingen gedemonteerd en/of gecombineerd zullen worden.
Een andere rode draad doorheen het programma is Improvisation on Film. Hiervoor worden een Waals en een Vlaams duo gevraagd om telkens een Vlaamse en een Waalse kortfilm van muziek te voorzien. De aangekondigde tandems zijn die van pianist Fabian Fiorini en drummer Xavier Rogé enerzijds en pianist Bram De Looze en Lander Gyselinck (beiden van het LABtrio) anderzijds. De films worden gekozen door Robbrecht Desmet.
Die tekende dan weer voor de dvd bij ‘Signaux’ van pianiste Heleen Van Haegenborgh, een project dat vorig jaar verscheen bij el NEGOCITO en waarvoor Van Haegenborgh een heel arsenaal aan misthoorns in stelling bracht. Voor Citadelic wordt ‘Signaux’ in aangepast versie gebracht, waarbij Van Haegenborgh de pianopartij live speelt en de klank van de misthoorns én de film van Desmet via de installatie bijgevoegd worden.
Swing
Voorts herbergt Citadelic nog enkele markante duo’s, zoals dat van improv-legende Evan Parker en de Belgische bassist Peter Jacquemyn die een cd klaar hebben voor het NEGOCITO-label. Het slotconcert van het festival komt voor rekening van een ander Belgisch-Brits tweetal met noise-ambient-drone-en-andere-schoonmoederonvriendelijke-dingen-gitarist Dirk Serries en saxofonist Collin Webster.
Eerder die dag vinden saxofonist Jeroen Van Herzele en pianist Fabian Fiorini (haven’t we met before?) elkaar. Om de reeks volledig te maken zijn er dan nog concerten van het Franse Vocuhila Trio dat zelfs in vrij improvisatie passages vederlicht uit de hoek kan komen en een solo-optreden van pianist Bas Bulteel. Deze Oostendenaar kreeg eerder dit jaar een Klara Muziekprijs voor ‘Coming Home’, een overtuigend swingende cd die laat horen dat de “klassieke” jazzritmes nog steeds iets te vertellen hebben. Of hij ook in Gent uit dat vaatje zal tappen, valt af te wachten. Niet evident dus voor luisteraars die graag op voorhand weten wat hen te wachten staat. Maar wie zijn muziek graag voor de hand liggend en voorspelbaar heeft, kan eind mei sowieso beter het Citadelpark vermijden.
Alle info: http://citadelic.be