Eigenlijk is het helemaal nog niet zo lang geleden dat Dorian Concept thuis filmpjes maakte van zijn capriolen op een MicroKorg-synthesizer en eenmaal geupload op YouTube honderduizenden hits wist te scoren. De droom van de slaapkamerproducent in digitale tijden werd voor de Oostenrijker werkelijkheid: vijf jaar later stond hij samen met Cinematic Orchestra in The Royal Albert Hall op het twintigjarig jubileumfestijn van Ninja Tune. Niet verwonderlijk dat op dit legendarische label ‘Joined Ends’ verschijnt, zijn tweede album na de laatste ep ‘Her Tears Taste Like Pearls’ (2011). Een pracht ep trouwens die dankzij de onweerstaanbare titeltrack een zomer lang op repeat heeft gestaan. Stiekem ook niet verwonderlijk, die connotatie met de zomer want de producties van de Oostenrijker zijn opmerkelijk sprankelend en speels, vol ritmische elektronica, veel gevoel voor melodie en een ontwapenende energie die weinigen onberoerd laten. In die zin heeft hij het speelse sinds zijn eerste YouTube-experimenten nooit verloren. Multi-instrumentalist Dorian Concept heeft de Korg inmiddels verruild voor een Wurlitzer elektrische piano en een handvol analoog wapentuig. Het nieuwe resultaat ‘Joined Ends’ is een geheel geworden van warme house, melodieuze triphop, vocalen van de maestro zelf; en subtiel wordt er geknikt naar new music-helden zoals Terry Riley. Dorian Concept levert een luister- en een dansplaat in een, een elektronisch liedjesfestijn dat nauwelijks vocalen benodigd want de melodie in zijn werk is alles. Hij heeft het weer geflikt! Het mag dan winter zijn, met deze plaat is het voor mij voor de rest van het jaar zomer.