MIND THE GAP #121

Het zijn woelige tijden voor de cultuursector. Gelukkig zorgt Gonzo (circus) nog voor een constante in het leven: bij elke nieuwe editie schenken wij u gratis en voor niets een Mind The Gap cd.

Het zijn woelige tijden voor de cultuursector. Gelukkig zorgt Gonzo (circus) nog voor een constante in het leven: bij elke nieuwe editie schenken wij u gratis en voor niets een Mind The Gap cd. Wederom met de grootste zorg samengesteld door hoofdredacteur Gé Huismans.

1. Pierce Warnecke

Shivering As The Warmth Returns
Memory Fragments (ROOM40)
De in Spanje woonachtige Amerikaanse componist Pierce Warnecke presenteert op zijn debuut ‘Memory Fragments’ zijn persoonlijke visie op elektroakoestische abstractie. In negen tracks onderzoekt hij een breed spectrum waarin hij elektroakoestische geluiden, field recordings, ruis, drones, maar ook lang aangehouden piano-aanslagen gebruikt, zoals in ‘Shivering as the Warmth Returns’.

2. Daghraven

Hoort De Engelen Wenen
#1 (CONSOULING SOUNDS)
Op het debuut ‘#1’ van Daghraven (een nieuw project van Vlaming Kevin Imbrechts, ook actief als Illuminine) horen we diepdonkere drones die neigen naar ambi- ent, waarin hier en daar enige field recordings wer- den verwerkt om de tristesse aan te dikken. Op ‘#1’ overheerst de diepe duisternis in de vorm van drones, ruis, aan Burzum refererende synths en Middeleeuws aandoende orgelklanken.

3. Julianna Barwick

Someway
Will (DEAD OCEANS)
Op haar nieuwe plaat ‘Will’ keert de Amerikaanse chanteuse Julianna Barwick terug naar de eenvoud van haar eerder werk. De bijzondere stem van Barwick krijgt op deze nieuwe plaat weer alle ruimte. Voor de instrumentatie gebruikt ze spaarzaam aangeslagen piano en ambient-achtige soundscapes. Het resultaat is bij vlagen pastorale ambientfolk, zoals in ‘Someway’.

4. Virginia Wing

Sisterly Love
Rhonda (FIRE RECORDS)
Het Britse Virginia Wing kreeg grote bekendheid met het in 2014 uitgebrachte ‘Measures of Joy’. De band rond Alice Merida Richards combineert motorik-beats, industriële invloeden en een hemelse stem die doet denken aan Nico of Trish Keenan van Broadcast. Op het prachtige ‘Sisterly Love’ voegen ze daar nog voodoo- technobeats en invloeden uit Space Age Pop aan toe.

5. Public Memory

Domino
Wuthering Drum (FELTE)
Om de zoveel jaar verandert Robert Toher uit Brooklyn van muzikale gedaante: eerst APSE, toen ERAAS, waarin hij samen met Austin Stawiarz experimenteerde met klankstructuren en donkere sferen. In zijn soloproject Public Memory zet hij die experimenteerdrift door, met opvallende drumpatronen en galmzang. De zanglijnen verdwijnen in en doemen op uit de geluidstexturen, die hij weeft met zijn analoge Korg MS 20 synthesizer en vervormde gitaarklan- ken – zo ook op ‘Domino’.

6. Palmbomen II

Cindy Savalas
V/A BIS: 001 – 020 (BEATS IN SPACE)
Beats in Space begon in 1999 als radioshow van Tim Sweeney in New York; inmiddels zijn daar vele activiteiten bijgekomen waaronder het runnen van een label. Na twintig releases verzamelde Sweeney drieëntwintig tracks op ‘BIS: 001-020’, met daarop onder meer Tornado Wallace, Paradis, en de Amsterdamse muzikant en producer Kai Hugo alias Palmbomen II. Hij combineert claps, funky baslijnen en invloeden uit acid, tot het sterke ’Cindy Savalas’.

7. Kel Assouf

Azawad
Tikounen (IGLOO)
De groep Kel Assouf ontstond in 2006 in Brussel rond de gevluchte Nigerse Touareg-muzikant Anana Harouna. Zijn tweede album ‘Tikounen’ mengt Touareg-invloeden met zware rock van Europese origine. Gitarist Harouna wordt hierop bijgestaan door een Belgische ritmesectie en de Tunesische keyboardspeler Ben Youssef. ‘Azawad’ is naast een aanstekelijk nummer, ook een politiek getint (en terecht) pleidooi voor een eigen Touareg-staat.

8. Sophia

California
As We Make Our Way (Unknown Harbours) (THE FLOWER SHOP RECORDINGS)
Na zeven jaar schotelt de in Brussel woonachtige Amerikaan Robin Proper-Sheppard ons zijn nieuwe ‘As We Make Our Way (Unknown Harbours)’ voor, met wederom de bekende mix van postrock, wave en Americana. Met spaarzame woorden en even zo spaarzame akkoorden sleept de band ons langs het zwervende bestaan van de voorman, de gebroken relaties, de blijvende hoop, de blijvende vragen, en zijn tijdelijke terugkeer naar Californië, verklankt in het gelijknamige nummer.

9. Albatre

El Bicho I
Nagual (SSHPUMA RECORDS)
Twee Portugezen (saxofonist Hugo Costa en bassist Gonçalo Almeida) en de Duitse percussio- nist Philipp Ernsting hervonden jaren geleden als Albatre hun creatieve vrijheid in Rotterdam, ver weg van hun moederland. Ze spelen freejazz-im- provisaties waarbij er ook plaats is voor punk en donkere industriële rocksferen. Het gejaagde ‘El Bicho I’ is exemplarisch voor hun ‘New Wave of Dutch Heavy Jazz’.

10. Throwers

Der Makel
Loss (GOLDEN ANTENNA RECORDS)
Het Duitse Throwers is voortgesproten uit onder meer Men In Search Of The Perfect Weapon en Perth Express. Na twee ep’s debuteren ze met ’Loss’, een dissonante mix van hardcore, sludge, crustpunk en (black en doom) metal. In ‘Der Makel’ wisselt de band deze invloeden af met zowel ultrasnelle stuk- jes als rustigere, bijna postrock-achtige elementen.

11. Black Decades

Hideous Life
Hideous Life (TOZTIZOK ZOUNDZ)
De Amsterdams-Utrechtse crustmetalband Black Decades, bestaande uit gitarist Thale Roosien, zan- ger Mark van de Maat, drummer William te Morsche en bassist Marcel van Losser, debuteert met het afwisselende ‘Hideous Life’. Het album klinkt vuig en agressief, kent een grote hoeveelheid tempowis- selingen en wordt gekenmerkt door de grunt van frontman van de Maat – zo ook in het titelnummer.

12. Filipe Felizardo

A Conference Of Stones And Thing Previous To You And Me
Volume IV – The Invading Past And Other Dissolutions (THREE:FOUR)
De Portugees Filipe Felizardo speelt op ‘Volume IV – The Invading Past And Other Dissolutions’ ander- half uur vol met zijn hypnotiserende, op elektrische blues geënte, gitaarstijl. Met flinke oversturing en een aangepaste versterker weet hij een indruk- wekkend scala aan bizarre geluiden op te bouwen. Veel van zijn nummers, zoals ook ‘A Conference of Stones and Thing Previous to You and Me’ kennen ook iets van ritmische, repetitieve structuren die opeens uit een bepaald geluid kunnen voortkomen, en even makkelijk weer kunnen verdwijnen.

13. Suuns

Instrument
Hold/Still (SECRETLY CANADIAN)
Het Canadese viertal Suuns bouwt met elke plaat verder aan een stilaan indrukwekkend oeuvre. Op hun derde ‘Hold/Still’ keren ze terug naar hun meer gekende stijl, een mix van indie, shoegaze en krautrock. Alle elementen die het experimentele indiegeluid van de band bepalen, komen aan bod in openingstriumviraat ‘Fall’, ‘UN – NO’ en het ijzersterke ‘Instrument’: donkere klanktexturen, gitaren die vreemde klanken voortbrengen en andere spannende geluiden.

14. Oneirogen

Rupture
Convivium (DENOVALI)
New Yorker Mario Diaz De Leon is de man achter Oneirogen. Op ‘Convivium’ horen we veelal duistere muziek die teruggrijpt op noise, industrial, dro- nes en dark ambient. De Leons liet zich tevens inspireren door onder meer Stanislov Grof, die zich bezighield met geboortetrauma’s, een thema dat Oneirogen op deze plaat verklankt. Dat uit zich in een vervormde, industrieel aandoende, stem, kletterende percussie en het bevreemdende gebruik van de synthesizers, zoals in ‘Rupture’.

15. Anemone Tube

Tower Of Evil (The Ultimate Truth)
Golden Temple (RAUBBAU)
Al twee decennia maakt Duitser Stefan Hanser als Anemone Tube industriële sfeermuziek met een sterke spirituele inslag. De cd ‘Golden Temple’ is de derde release in de vijfdelige ‘zelfmoordreeks’ van Anemone Tube. Niet zozeer suïcide als indivi- duele daad, maar eerder de apocalyptische bij- klanken van een mensheid die zichzelf vernietigt. ’Tower of Evil (The Ultimate Truth)’ verwijst in deze context naar de 54 verdiepingen tellende Roppongi Hills Mori Tower in Tokio, waar veel symbolische vertegenwoordigers van het onge- breidelde kapitalisme (Google, Apple, voorheen Lehman Brothers) zijn gehuisvest.