Een gecrashte mailbox en een onbetaalde rekening. Bijna had dit verslag de titel “van onze man op de parking” meegekregen. Danku, Pukkelpop-pers-crew voor het begrip en het geduld.
Tien meter verder, twee in het rood gehesen idioten van een niet nader genoemde veiligheidsfirma. Néé, broodjes mogen niet mee binnen. Bananen overigens ook niet. Gelukkig liepen er nog enkele Pukkelpopvrijwilligers langs die de regeltjes van het festival wél hadden gelezen. Als u nog niet op de wei bent: dat broodje mag u meenemen, op voorwaarde dat u het wikkeltje er afhaalt.
Nog net op tijd om een stuk Bear in Heaven mee te pikken, dus. Die Brooklynezen waren onderweg naar Kiewit blijkbaar een bandlid kwijtgeraakt want er stond een trio op het podium van de Chateau. Daarmee was er nog meer ruimte voor John Philpots synths en dat was géén slecht nieuws.
Na de indiesynth van Bear In Heaven verkastten we naar The Shelter, het toevluchtsoord voor het hardere werk, voor het uit Georgia afkomstige Kylesa. Psychedelische gitaardrones en metal. Eén van de leden ziet eruit alsof hij vanavond kon meedoen bij Iron Maiden. Of was het Rafke van de Paranoiacs? Alleszins de twee drummers die simultaan hun ding deden waren zeer de moeite, net als het T-shirt van de rechtergitarist. Iets minder was dan weer de zang van de frontvrouw. Maar goed.
Tijdens het optreden van Kylesa gespot in het publiek: een zwangere vrouw met als opschrift op haar shirt ‘Made By Jeroen’. Net ter hoogte van die zwangere buik. Daarnaast een blinkende Jeroen. Mogen we veronderstellen.
Eén Gonzo-lid had geen zin in Kylesa en dwaalde rond in de Boiler Room op de beats van Netsky. Deze jonge Belgische liquid producer werd de moeilijke taak toebedeeld de dansende massa in gang te stuwen. Moeilijk op papier maar niet voor Netsky die zich in de massa werpt. Met enkele tracks uit zijn welgesmaakt debuut toonde hij waarom hij op dit moment het beste is waarmee Hospital naar buiten komt. Netsky brengt drum & bass terug naar België en vooral de jongere meute zal het geweten hebben.
Een foute dwaling richting Chateau deed ons bij French Horn Rebellion belanden. Twee kerels die dachten dat de magie van MGMT in de goedkope synths verborgen was, deden alsof ze het geheim ontdekt hadden. Het werd een nogal puberale vertoning die uitmondde in een in scene gezette ruzie die de ravey beats even deed verstommen en eigenlijk de zwaktes van dit duo extra onderstreepten.
(sb, mt, ks)