Het meerdaagse kunst, media en muziekfestival Futuresonic heeft een naamsverandering ondergaan. FutureEverything lijkt nog meer te huizen dan voorheen. Een korte blik op het programma lijkt dit te bevestigen. Vijftien jaar ervaring heeft zijn vruchten afgeworpen.
Ook dit jaar staat de stad weer centraal. FutureEverything is hard op weg van Manchester een Open Data City te maken. De stad is constant in beweging en is een cumulatie van data. Wij zijn steeds behendiger geworden in deze data vangen. De invloed hiervan op onze leven is dan ook al geruime tijd een geliefde vraag. Hoe visualiseren we dat wat we nooit eerder hebben kunnen zien? Welke invloed heeft dit op onze interactie, onze migratie, en de manier waarop we onze omgeving zien, maar ook vormgeven?
Het hart van FutureEverything vormt zoals altijd het symposium. Het Contact Centre, omgeven door Manchesters cultuur- en universiteitsgebouwen, fungeert als venue. Kunstenaars, ingenieurs, schrijvers en visionairs komen samen in een virtuele en fysieke draaikolk van innovatie, uitwisseling en progressie. Tijdens “The City Experiment” kun je met Maarten Hajer (Universiteit van Amsterdam) praten over de toekomst van de digitale, collectieve stad. “Infinitive bandwith: zero latency” richt zich op de toekomst van het internet. Een constante verbinding met het net heeft geresulteerd in applicaties als Wikipedia en YouTube. Wat bieden een grenzeloze bandbreedte en een nauwelijks voelbaar reactietijd ons aan mogelijkheden? Onlosmakelijk met het internet verbonden is muziek. Tijdens “Future of Music” presenteert het panel recent onderzoek naar gebruikers gedrag. Maar in lijn met het festival geven ze ook hun visie op de toekomst van muziek en digitale media.
Het muziekprogramma richt zich meer dan vorig jaar op electronische muziek. Voor de vroege bezoeker op woensdag twee welbekende geluidsartiesten, namelijk Ryoji Ikeda en Mika Vainio (de linker helft van Pan Sonic). Donderdag het prachtige Konono No. 1. Deze rammelige, opzwepende Congolese band maakte kennis met de westerse wereld -en andersom- als support act van The Ex. Uit weer een andere uithoek komt Omar Souleyman. Hij staat net als Plaid en Andy Votel vrijdag op het programma. De zaterdag is voor Kyle Hall, L-Vis 1990, Roska en het Utrechtse Cosmic Force. Dansen dus.
Van de club naar de galerie. Future-liefje Aaron Koblin is terug, met ongetwijfeld het beste wat er te vinden is op het gebied van datavisualisatie. Jon Rafman biedt ons een opmerkelijke collectie beelden afkomstig van Google Street View – grappige, alledaagse momenten vol menselijkheid. En voor wie zich afvraagt wat kunst is, wanneer iets kunst is en misschien wel wáár kunst is: het Conversation Event brengt kunstenaars, curators en galeriehouders bijeen om de gecompliceerde relatie tussen beeldende- en mediakunst te bespreken.
De FutureEverything Showcase is de ideale manier om lokaal talent te ontdekken. Sprookjespaleis The Deaf Institute host een Now Wave Clubnight en met Manchester label Data Trace kun je op een drie uur durende boottocht door het kanaal. Zaterdag draaien de wondere mensen van Manchesters beste platenzaak, Piccadilly Records, vijf uur lang hun beste plaatjes. En als je dan nog niet uitgespeeld bent, kun je op zaterdag bij PlayEverything je creatieve knutselgeest trainen.
En dit is nog maar een greep uit het programma. Of Manchester een “prototype of the world” is, moeten ze nog maar bewijzen. Een mogelijke nieuwe stad presenteren ze in ieder geval wel. De stad van FutureEverything is bovenal non-hiërarchisch, democratisch. Van de mens, door de mens. Hij is meerstemmig, beweegbaar, maakbaar. De stad is een rhizome.