Deerhoof, bejubeld curator van de derde editie van Sonic City, sloot het festival met waardigheid af. Hun eigen open geest, muzikale gedrevenheid en bescheiden opstelling straalde niet alleen doorheen het hele weekend af op bands en publiek, ook tijdens hun eigen set wisten ze met de nodige dosis humor, bescheiden verlegenheid en muzikaal vakmanschap het publiek onmiddellijk te bekoren. De combinatie van het frêle stemmetje van het kleine Japanse opdondertje Satomi Matsuzaki met de soms behoorlijk stevig uit de bocht vliegende noiserock van het trio heren John Dieterich, Ed Rodriguez en Greg Saunier werkte, alweer, wonderwel. Deerhoof is ook slim: popliedjes waarbij Satomi rondhuppelend zingt worden afgewisseld met stevige noisepop waarbij de mannen geregeld van instrument, podiumplaats of zanglijn ruilen. Het resultaat was dan ook een heel gevarieerde set zonder dode of zwakke momenten, een afsluiter op een festival zoals het hoort dus. Of wat dacht u van een cover van The Ramones in een Devo-versie, een countrydeuntje als eerste bisnummer en de dankbaarheid naar publiek en organisatie toe die de band ettelijke keren liet blijken. En als u niet wist wat de gelijkenissen zijn tussen een basketbal en een pandabeer, dan vraag je het maar aan de mensen van Deerhoof. Volgens mensen die Deerhoof ook al vrijdag aan het werk zagen, was de band nu in veel betere doen. Kan ook moeilijk anders natuurlijk, relaxt na een weekend vol diverse muziek in tegenstelling tot een laat optreden na een helse busrit. Net als Gonzocollega pds hebben we een paar tips voor de curator voor volgend jaar. Die komt er zeker, na drie geslaagde edities op rij kan dat niet anders. We tippen noisegoeroe John Wiese, de Japanse superband Melt Banana en absolute favoriet Oxbow, wiens Eugene Robinson een ruime kennissenkring heeft, een imponerende en tegelijk lieve verschijning is die ook spoken word doet over zijn andere fascinatie: extreme vechtsporten.