De uitersten van de karakterwereld verenigd in een overweldigend programma.

Pictoplasma, het internationaal toonaangevende festival voor karakterdesign en kunst, vond op 9 en 10 april plaats in het Berlijnse Kino Babylon. In twee dagen werden de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van karakteranimatie gepresenteerd in vier overvolle filmvoorstellingen, een tentoonstelling en presentaties met sprekers uit alle hoeken van de wereld. Jaarlijks is dit de gelegenheid voor filmmakers, ontwerpers en kunstenaars om hun werk te presenteren, elkaar te ontmoeten en inspiratie op te doen.

Vruchtenrave en chinza dopeness

Als ik het historische gebouw van Kino Babylon binnenloop valt meteen de gemoedelijke festivalsfeer op. De bezoekers komen overal vandaan en hebben er zin in. Nadat festivalprogrammeurs Lars Denicke en Peter Thaler het publiek hebben verwelkomd leidt een driedimensionale Pictoplasma trailer het eerste programmaonderdeel in. Characters In Rhythm bestaat uit karakteranimatie op basis van muziek. De grappige clip van ‘Mr. Wobble’s Nightmare’ van Kid303 gaat over een uit de hand gelopen rave van kannibalistische vruchten. De vaart blijft erin met de mooi gemaakte clip van N.A.S.A.’s ‘Spacious thought’. Het Japanse ’Chinza Dopeness ‘Mogu Mogu’’ is compleet over the top en de muziek heb ik nog steeds niet uit mijn hoofd weten te krijgen. De stijlen variëren van ouderwetse tekenfilms en kleianimatie tot de nieuwste digitale technieken. Vaak zijn meerdere technieken in één clip verenigd. De plezierige overvloed aan informatie zet de toon voor Pictoplasma 2010.

Uitdagingen en verlegenheid

Na een korte pauze geven de makers van de indrukwekkende clip ‘Spacious Thought’ van N.A.S.A. de eerste presentatie. Fluorescent Hill is een Canadees kunstcollectief van Johanne Ste-Marie en Mark Lomond. Ze hebben jarenlange ervaring met muziekvideo’s, commercials en korte films en maken vernieuwende clips met oog voor detail. Ze leggen uit hoe ze te werk gaan, wat niet altijd makkelijk te volgen is omdat ze nu en dan vervallen in gemompel, hun zinnen niet afmaken of zeggen dat ze iets ‘gewoon zo’ doen. In deze eerste sessie blijkt dan ook wel dat goede animators nog niet altijd goede sprekers zijn. De tengere Ville Savimaa uit Helsinki is de tweede spreker en zo verlegen dat ik er zelf zenuwachtig van word. Zijn stem trilt, hij zucht hoorbaar en in zeer moeizaam Engels ploetert hij door zijn presentatie heen. In zijn illustraties komen mystiek, pop art, mode en sprookjes samen. Hij vertelt hoe zijn illustraties een uitlaatklep zijn: ‘I’m scared of normal life’. Voor commerciële opdrachten wordt hem regelmatig gevraagd de griezelige elementen te vervangen. Dit aloude verhaal van artisticiteit versus commercialiteit komt gedurende Pictoplasma regelmatig terug in de verhalen van de sprekers. Ruim voor tijd houdt hij het voor gezien, maar tegen die tijd heeft Savimaa de harten van veel bezoekers gewonnen.

Graffiti monsters en engagement

Na de eerste sessie presentaties is het ijs gebroken en lijken de sprekers meer op hun gemak. Artieste MyMo heeft menig muur in Berlijn, New York of Barcelona voorzien van haar ‘monsters’. Geen simpele tags, maar monsters met een kenmerkend kleurenpalet, zwart/wit patronen en geometrische vormen. De laatste jaren is ze ook met andere materialen gaan werken. Op het podium liggen levensgrote poppen met hippe kleren. ‘I love fashion’, zegt MyMo, zelf gekleed in vintage jas, bril met hip montuur en stonewashed jeans. Enthousiast voorziet ze haar foto’s van commentaar alsof we naast haar op de bank zitten: ‘This is my dog’, ‘These are my friends’ en met enige regelmaat ‘That was a really good wall’. De laatste spreker van vandaag is de Canadese Luke Ramsey. Hij pakt het publiek in met zijn passie voor zijn werk en idealistische visies, die hij onder woorden brengt zonder opdringerig te zijn. Zijn werk becommentarieert onder meer materialisme (een Mr. T ingesnoerd met goud) en dierenwelzijn (een beer met een jas van mensjes). Allemaal in zijn eigen stijl, die wel wat van Keith Haring weg heeft. Ook hij moet zich soms aanpassen voor opdrachten, een alziend oog voor een televisiemaatschappij was ‘too much’. Hij eindigt met een primeur: een eerste glimp van zijn sci-fi graphic novel met prachtig gedetailleerde tekeningen.

Psychedelica en humor

Het overgebleven publiek verzamelt zich nog een keer om elf uur ‘s avonds voor het laatste programmaonderdeel The Psychedelic Midnight Mix. Deze compilatie schiet alle kanten op. Zeker psychedelisch zijn de clip ‘Metal Spiderwebs’ van Black Mold, de vindingrijke korte film ‘The Astronomers Dream’ en de kleianimatie van ‘Hobo Clown’, die ik zelf oerlelijk vind maar waarop de zaal enthousiast reageert. Een vreemde eend in de bijt is het Franse ‘Masks’, wat mooi gemaakt is, maar een veel trager tempo heeft dan de andere onderdelen. Veel meligheid is er ook op dit late uur. De zaal schiet al in de lach tijdens de eerste seconden van ‘Outside The Box’ van Joseph Pelling: Britse humor op zijn best. Na een fitness video voor poedels is het tijd om bij te tanken voor dag 2.

Characters in rhythm

Kid606 – ‘Mr. Wobble’s Nightmare’
Joel Trussell – www.joeltrussell.com
N.A.S.A. – ‘Spacious Thought’
Fluorescent Hill – www.fluorescenthill.com

Psychedelic Midnight Mix

Outside The Box – Joseph Helling –www.josephhelling.co.uk
The Astronomers Dream – Malcolm Sutherland –www.animalcolm.com