Is Hot Chip de meest complete popgroep van het moment? Het is de vraag die we ons stelden toen we laatst hun nieuwste worp ‘One Life Stand’ tegen het licht hielden. Het was ook de vraag waar we zondagavond in een uitverkochte Ancienne Belgique een antwoord op zochten. Het Britse vijftal, zondag aangevuld met een zesde groepslid, sloeg zijn tenten op in Brussel en leverde een korte – afgeklokt op één uur zonder de bisronde – gebalde set af. Al sinds hun prille debuut zijn we fan van Hot Chip omdat ze beter dan wie ook de muzikale erfenis van Hall & Oates (de perfectie nabij) weten te vertalen naar het heden. Er is een reden waarom de groep door Kraftwerk werd gevraagd om een remix van hun nummers te maken, en recent nog op vraag van de leden van New Order een nummer van Joy Division coverden. Het is tekenend voor de groep dat de deejay van dienst als opwarmer een cocktail van hip hop, jaren ’80 deuntjes, vintage acid, dub en elektropop serveerde en elk nummer moeiteloos aansloot bij de set die de groep later op de avond bracht. Ook het publiek die de groep op de been bracht blonk uit in diversiteit. Aan de ene zijde van het spectrum kregen we de ontluikende jeugd, aan de andere zijde maakten oudere jongeren die de jaren 1980, of alvast de nadagen ervan, nog meegemaakt hebben, de dienst uit. Hamvraag van de avond was of de groep hun strak (over)geproduceerde nummers live kon vertalen zonder zich te verliezen in al te veel tempo- en personeelswisselingen. De opener ‘One Pure Thought’ zette onmiddellijk de toon en bewees dat de groep multi-instrumentalisten sterk op elkaar is ingespeeld en moeiteloos hun plaatwerk naar het podium wist te vertalen zonder aan scherpte in te boeten. Ook live bewees de groep rond spilfiguren Alexis Taylor, Joe Goddard en Al Doyle (Felix Martin en Owen Clarke vullen vooral een bijrol in) over tonnen vakmanschap en talent te beschikken. Hot Chip hield het tempo hoog en liet de nummers vaak naadloos in elkaar overvloeien. ‘One Pure Tought’, ‘Hand Me Down Your Love’, ‘And I Was A Boy From School’ (hier in een erg mooie, iets tragere, versie gebracht) gaven de aftrap, maar het was de doorbraaksingle ‘Over And Over’ die voor een eerste hoogtepunt zorgde. De groep nam geen risico en bracht enkel up-tempo nummers (het intieme ‘Brothers’ en ‘Alley Cats’ als enige uitzonderingen) uit hun laatste drie platen en zette met larger then life versies van ‘Thieves In The Night’ en ‘I Feel Better’ en ‘Take It In’ de AB moeiteloos in vuur van vlam. Hot Chip bewees in de AB niet alleen hun vakmanschap, ze bewezen vooral dat ze met voorsprong de ultieme popgroep van nu en morgen zijn. Wordt vervolg op een weide ergens in augustus (halfweg ‘Over And Over’ wiegelde Chokri Mahassine zich een eind weg door massa). Gespot. Missie volbracht.