Het Amsterdamse SMART Project Space begint steeds meer een hotspot te worden voor experimentele en avontuurlijk muziek uit binnen- en buitenland. Eerder dit jaar stonden er al als verrassing de gerenommeerde Duitse muzikanten Gudrun Gut en Frank Bretschneider. Ook gaf het flink aan de weg timmerende Nederlandse Narrominded label er een geslaagde en drukbezochte presentatie. Op 12 februari was het de beurt aan de Amerikaan Dan Friel en het Nederlandse Zea.
Dan Friel verraste door te spelen met het podium op schoot. Hij had zijn kleine keyboard en effectpedalen op een plank gemonteerd en die had hij op zijn schoot voor zich. Friel is meester in een soort (heavy) metal electronica en is op zijn best met overal heen schietende ‘crazy rhythms’.
Ook de muziek van Zea schiet alle kanten op. “Hallo ik ben Zea, Arnold de Boer uit de buurt”. Zo begon de immer bescheiden éénmans (sinds twee jaar) act Zea zijn concert. Geopend werd er met ‘We’ve Got A Crisis’ van zijn vorig jaar verschenen 7”EP ‘We Better Boil Soup Of The Grown-ups’. Vervolgens trakteert hij ons op nog dertien uiteenlopende liedjes. Zoals het bluesy ‘Bourgois Town’ of ‘Gordijnen Voor Beginners’, een Engelstalig (!) liedje met lekker catchy riedels. ‘Atomic Heart’ (ook van bovengenoemde EP) toont hij zich ineens een singer-songwriter met een romantische inborst. Hij eindigt met zijn meest recente nummer; ‘Song For Electricity’. Dat is te vinden op de onlangs verschenen split single met Kanipchen-Fit (een opzienbarend duo met Empee van Solbakken). Dit lekker ritmisch en percussieve nummer kenmerkt zich verder door klaterend Afrikaans aandoend gitaarspel. Terwijl De Boer afscheid neemt komt er een verzoekje uit het, veel te kleine, publiek. Hij verrast ons daarom met ‘Wurch’ een in het Fries gezongen liedje van de legendarische band It Dockummer Lokaeltsje (1985-1988).
Van Zea verschijnt over een maand of twee een nieuw album. Tevens zal hij dan op tour gaan met Kanipchen-Fit, die dan ook hun debuutalbum uit hebben.
