Mag ik me aan een boude voorspelling wagen? Welaan dan hier komt ze: de toekomst van de rock-‘n-roll ligt in West-Afrika, meer bepaald in Mali. Het is intussen al lang het cliché voorbij dat daar de bakermat ligt van de blues en dus ook van de rock. Maar wat ze daar dit jaar aan moois op ons hebben afgevuurd, is niet min: Amadou & Mariam onder leiding van Damon Albarn, het ronduit prachtige ‘Seya’ van diva Oumou Sangaré en nu dus ‘Imidiwan: Companions’ van Tinariwen. De bende rockende en dichtende Touaregs hebben al een heel parcours afgelegd, van opstandige guerillero’s tot rocksterren, en dit is zonder meer hun meesterwerk tot nu. Donkere, melodieuze gitaren, wijdse en introspectieve melodieën, prachtige beheerste stemmen. Je herkent de structuren van wijlen Ali Farka Touré, maar dan nog veel donkerder en voller. Dit is de plaat waarvoor John Lee Hooker en James Brown zouden willen opstaan uit de dood en terugkeren naar Afrika. Dit overstijgt de term wereldmuziek. Dit is, kortom, een van dé platen van het jaar in om het even welk genre.
Meer info
Label: Independiente
www.tinariwen.com