Interview: Ann Eysermans

Hond, harp en huilende locomotieven

Het blaffen, janken en slobberen van een hond, voor Ann Eysermans is het vruchtbaar materiaal om muziek mee te maken. Dat deed ze dan ook voor haar nieuwe album ‘Moonlight Shadoh’. Die onverwachtse combinatie is niet nieuw voor haar. Eerder gebruikte ze al, in samenwerking met treinbestuurders, de geluiden van treinen als basis voor haar partituren. ‘Ik rek ze uit of verkort ze, gebruik ze als beat,’ vertelt ze in onze nieuwste editie aan René van Peer.
Ann Eysermans - (c) Kristof Van Den Bergh

Het blaffen, janken en slobberen van een hond, voor Ann Eysermans is het vruchtbaar materiaal om muziek mee te maken. Dat deed ze dan ook voor haar nieuwe album ‘Moonlight Shadoh’. Die onverwachtse combinatie is niet nieuw voor haar. Eerder gebruikte ze al, in samenwerking met treinbestuurders, de geluiden van treinen als basis voor haar partituren. ‘Ik rek ze uit of verkort ze, gebruik ze als beat,’ vertelt ze in onze nieuwste editie aan René van Peer.

Meer lezen? Abonneer je of log hier in.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!