Het collectief met vrije inloop rond Axel Libeert bestaat dertig jaar, en dat wordt gevierd met drie overzichtscompilaties. Na ‘Spring Break’ en het ritmische ‘Bardo For Pablo’ (Stroom, 2018), focust het slotstuk van de trilogie op het donkere (of wat had u gedacht) sfeermateriaal van deze ondergewaardeerde groep. In totaal draagt een achttal mensen bij tot dit avontuur, en dat staat borg voor een gevarieerde luisterervaring. Het ene moment horen we literair voorleeswerk, het volgende violen en diep treurige loops. Maar Pablo’s Eye staat natuurlijk het best bekend voor de combinatie van elektronica en etnische ambient (percussie, samples van gezangen, hartslagdrums), allemaal aanwezig in het prachtige ‘Different Observers’. Geen wonder dus dat Pablo’s Eye in de jaren 1990 op het fijne Extreme label mocht prijken tussen Grote Namen als Muslimgauze en Vidna Obmana. De manier waarop de luisteraar geprikkeld wordt, bevalt ons ook wel: sommige tracks zijn opvallend kort, als vage schetsen of flarden uit een soundtrack, en laten ons smachtend naar meer achter. ‘She Would Stand Alone’ duurt bijvoorbeeld slechts vijfenveertig seconden, en het hele album is al na ruim een half uur ten einde. Slim bekeken, want het onbevredigd gevoel dwingt ons om deze lp keer op keer om te draaien, en nadien nog een keer. Eigenzinnige projecten van dit kaliber verdienen het om niet met anderen vergeleken te worden, maar om de on-ingewijdenen (min of meer) de juiste richting uit te sturen, vermelden we graag even eigenzinnige namen als 48 Cameras of O Yuki Conjugate. ‘Dark Matter’ hoort zonder enige twijfel, tot de beste ambientplaten die dit jaar het licht zullen zien, en schittert (net als het artwork) als een lichtstraal op een zwarte roos.