Naked Wolf is een roofdier in vele gedaanten. De zeven leden (zes door het vertrek van pianist Ofir Klemperer naar de VS, nadat de gelijknamige cd uitkwam) denderen dwars door allerlei stilistische grenzen. Pop, avant-rock, metaljazz, impro die knerst en kraakt, een onverhoeds raakvlak met Captain Beefheart, zelfs een paar heuse liedjes, waarvan sommige met koorzang – als je erop staat dat een album een consistente ervaring is, kun je maar beter afstand houden. Drummer Gerri Jäger, onder meer bekend van het krachtduo Knalpot, verhevigt dat nog eens in ‘Cosmos Soda’, de bijdrage die hij met zanger Seb El Zin schreef. Je waant je in een surrealistisch spookhuis, waarin elke afslag en elke draai je een totaal ander vergezicht voorspiegelen. Een rauw geknepen piepstemmetje maakt na een paar muzikale stappen plaats voor een demonisch grommende strot, en die weer voor een aanlokkelijke vrouwenstem – het is niet het enige moment op dit album dat je even naar je cd-speler kijkt om te verifiëren of je nog in hetzelfde nummer zit. De eenheid in de muziek zit voornamelijk in de bezetting: rietblazer Yedo Gibson, de toetsen en stem van Klemperer, Felicity Provan op trompet en zang, Mikael Szafirowski op elektrische gitaar, Jäger op drums, Luc Ex op akoestische bas, en zanger Seb El Zin (deze laatste alleen in ‘Cosmos Soda’). Wat ze in die bezetting doen is zo wispelturig dat het verschillende bands kunnen zijn. Maar dan wel net de bands die je het liefste hoort. Laat ik er geen doekjes om winden: ik beleef oprecht plezier aan deze cultuurschokken die de wijzer steeds maar weer boven zeven op de klankschaal van Richter laten uitslaan.