Een zangeres uit de Faeröer-eilanden potverdorie. Het zou wel eens het allereerste album kunnen zijn in onze nochtans behoorlijk uitgebreide collectie die dat stukje van onze aardbol tot bij ons weet te brengen. Eivør Pálsdóttir heet de dame eigenlijk, geboren in Gøta op 21 juli 1983. Eerdere platen, het zijn er toch al behoorlijk wat sinds 2000, gingen volledig onopgemerkt aan ons voorbij. Een beetje jammer, dat mag duidelijk wezen. Onder haar volledige naam zong ze vooral in haar moedertaal. Sinds haar familienaam achterwege bleef, mag het allemaal in het Engels. Daar valt iets voor te zeggen natuurlijk. De mogelijkheden om een breder publiek te bereiken, zijn legio. Al heeft zingen in een exotische moedertaal als het Fins, IJslandse of Faeröers meer dan een beetje charme. Deze opvolger voor haar plaat ‘Room’ uit 2012 heeft echter net zo goed heel wat moois te bieden. De sfeer die de liedjes uitstralen doet ons denken aan IJslandse wonderkinderen en/of feeërieke elfen. Opener ‘Remember Me’ scheef ze toen ze aan het werk was met Gavin Bryars voor diens opera ‘Marilyn Forever’ en zet de toon voor de rest van de plaat: ingehouden beats, maffe geluidjes, een engelenstem en verhalen over het gewone alledaagse leven zelf die aanzetten tot mijmeren over schoonheid, al dan niet vervlogen en bruggen slaan in al zijn vormen (achttien eilanden en bruggen, het klinkt logisch). Zelf speelt ze akoestische gitaar en handdrum. Mikael Blak, met wie ze regelmatig samenwerkt, speelt bas en toetsen. Diverse bevriende muzikanten voegen waar nodig drums, piano, viool, viola en cello toe. Deze dame vergelijken met andere artiesten ligt wat moeilijk. Het is singersong, folk en pop tegelijk, en het exotische domineert haar werk. Misschien benadert een samenwerking van Björk en Kate Bush ietwat het karakter van dit onverwacht in onze schoot geworpen pareltje.