Ian MacKaye is intussen 43. Het kale hoofd niet meer als statement of intent, maar als statement van de genen. Minor Threat en de hele straight-edge beweging hebben we gemist, wegens te jong voor drank, drugs en dissonante gitaren. Fugazi was echter een baken tijdens de puberjaren, een vuurtoren in de mist, verzetter van de eigen muzikale bakens. Nu we zelf gezapig dreigen te worden, is daar MacKaye weer: op de achterflap van het titelloze debuut van The Evens zit vadertje hardcore gedwee naast een dame die zijn vrouw zou kunnen zijn. Of ze het ook is, moet u zelf maar opzoeken. Amy Farina is haar naam, en ze drumde midden jaren ’90 bij The Warmers, samen met ondermeer Ians broer Alec. Het resultaat is midtempo en poppy, met teksten die heen en weer schuiven tussen introspectie en omzwachtelde maatschappijkritiek. Enkel aan het waanzinnig catchy ‘All These Governers’ hangt een Bushgeurtje. Genietbaar? Zeker, MacKaye is er de man niet naar om op kwaliteit te beknibbelen. Vernieuwend en belangrijk? Ach nee, maar sta me toe: begin jaren ’80 was het ook makkelijker om belangrijk te zijn. Jongeren hadden geld om pakweg twee lp’s per maand te kopen, en wat je kocht, maakte een verschil, bepaalde je subcultuur. Vandaag zijn dit gewoon twaalf tracks, gedoemd meteen ondergesneeuwd te geraken in de lawine die het leven geworden is. En waarnaar je luistert is anno nu nauwelijks belangrijker dan de kleur van je I-Pod. Ik denk dat MacKaye heimelijk blij is dat hij vandaag geen 18 hoeft te zijn.