Met het beëindigen van zijn uitmuntende Dante-trilologie (Tremor, Spore, Legacy) op Relapse drukt Dirk Serries voorlopig op de pauzeknop voor wat betreft vidnaObmana. De afgelopen twee decennia zette hij zijn naam onder meer dan dertig releases, al dan niet in samenwerking met (gelijkgezinde) artiesten zoals Frans De Waard (Beequeen, Shifts, Goem), Asmus Tietchens, Alio Die en Steve Roach. De frequentie van de releases lag daarbij heel hoog en dat laat natuurlijk zijn sporen na. Tijd voor wat rust en iets anders dus. Een muzikale herbronning jaagt hij momenteel na met zijn gitaardronesproject Fear Falls Burning waarvan in de loop van dit jaar een dubbelcd zal verschijnen op het Amerikaanse Projekt. Daarnaast is er nu het eerste teken van leven van Continuum, de perfecte symbiose van vidnaObmana en Bass Communion. Bij fans van wijlen Muslimgauze gaat er ongetwijfeld een lichtje branden bij het horen van die laatste naam. Net na de dood van Bryn Jones verscheen immers het remixalbum Bass Communion vs. Muslimgauze. Bass Communion is echter slechts één van de vele projecten van Steven Wilson. De man scheert momenteel hoge toppen met Blackfield en met zijn al jaren meedraaiende (post-)psychedelische band Porcupine Tree. Op Volume One -de eerste in een reeks van gelimiteerde en door Lasse Hoile prachtig vormgegeven releases- presenteren de twee zoals enigszins verwacht- drie tracks waarbij ze ruimschoots de tijd nemen om een desolaat universum te creëren. De combinatie van subtiele, zweverige elektronica en het samenspel van twee gitaren resulteert in irreële ambient die bovendien gebukt gaat onder een hoge dosis melancholie en Spartaans minimalisme. De derde, laatste en beste track (Construct III) heeft een licht ritmische ondertoon en is het verst verwijderd van de atmosferische elektronica zoals we die van vidnaObmana gewend zijn. Het is meteen ook de donkerste van de drie en een beloftevol uitganspunt voor wat gaat volgen. 1+1=3.