Vier op het eerste oog leuke dametjes sieren het hoesje van deze minicd maar als het schijfje aan zijn rondjes begint, hebben we al snel door dat deze Fransen ons bij ons pietje hebben. The Dadds bestaat namelijk uit vijf vunzige heren, ongeschoren en in slordige pakjes, en gebruiken de dametjes alleen maar om de aandacht te trekken. Zeven nummertjes krijgen we te horen, gezongen in jammer genoeg schabouwelijk Engels. Zo nu en dan horen we ook hun eigen moedertaal, en dat had de band beter over de hele lijn doorgetrokken. Muzikaal horen we redelijk overjaarse, op Franse leest geschoeide garagerock van zeer lang geleden. Je Vais Te Manquer is een bewerking van de 13th Floor Elevators-klassieker Im Gonna Miss You, mét mondharmonica jammer genoeg. Leukste track is I Am Dorian Gray met een flippend orgeltje dat het liedje alle kanten tegelijk op sleurt. Afsluiter The Clouds Have Groovy Faces probeert met wat belegen surf wat indruk te maken, maar is net zoals The Dadds zelf gedoemd om te mislukken. In een donkere kelder steken, licht uit en laat ze daar maar zitten.