Het fuzzrockende Truckfighters uit Örebro, Zweden gaat er in zijn biografie prat op dat ze er net een uitgebreide tournee hebben opzitten met hun grote voorbeeld Fu Manchu. en daar hebben ze bij ondergetekende meteen pech, want Fu Manchu is een band waar we nooit veel aan vonden. Toch proberen we onbevooroordeeld naar het tweede (na ‘Gravity X’) album van deze ongewassen Zweden te luisteren. Maar dat valt dik tegen, zeker in het openingstrio. Alleen de intro van het derde nummer weet ons enigszins te boeien. Grootste euvel is de zanger, waar we barstende koppijn van krijgen. De man forceert zich dermate om zo mooi en clean mogelijk te zingen, dat zelfs de huisparkiet Jipke ervan gaat protesteren. Daarna wordt de plaat wat beter, vooral dan omdat er alsmaar minder zang bij komt kijken en de band volop aan het stonerrocken slaat. Alleen wel vreemd dat een aantal nummers die er stevig inbeuken, plots aan het uitfaden gaan. Een paar tracks klinken al bij al wel redelijk, grooven bij momenten wel lekker maar origineel of inventief wordt het nooit. Dit cdtje is er eentje voor de almaar groter wordende berg middenmoters.