Wie onze levenswandel volgt u hebt zeeën van tijd en u hebt echt niets anders te doen weet dat we devote fans van het Duitse Raster-Noton zijn. Het label verrichtte baanbrekend veldwerk op het terrein van de mathematische elektronica. Hun ongekende obsessie voor zuiverheid (we hebben ooit de Berlijnse flat van Bretschneider bezocht die meer op een operatiezaal leek dan op een woonkamer), onderkoelde ritmes en digitale tonen leverden een degelijk en boeiend oeuvre op. Vooral stichter en bezieler Carsten Nicolai drukte met een reeks boeken, platen en installaties zijn stempel door en wist zijn theorieën goed te onderbouwen. De twee nieuwe releases nieuw werk van Bretschneider solo en Signal, het gezamenlijke project van Nicolai, Bretschneider en labelmanager Olaf Bender – op het label wijzen helaas op een vorm van bloedarmoede. Voorspelbaar en haast onvermijdelijk, want wie zijn hele oeuvre rond een strikte theorie ophangt, komt ooit op het punt dat men in cirkels begint rond te draaien. Echte fans van het label zullen niet ontgoocheld zijn, de formule wordt opnieuw volledig ingekleurd en blijft goed overeind, maar wie slechts occasioneel het label in de armen sluit, kan zich beter het solowerk van Nicolai (Alva Noto) of de ongrijpbare Ryoji Ikeda aanschaffen. Kwaliteit gegarandeerd.