Uit Darmstadt, Duitsland komen drie jonge kerels( tussen vijftien en twintig jaar!) aandraven met een plaat vol psychedelische bluesrock die je eigenlijk alleen maar zou verwachten van bejaarde mannen met lange baarden. De drie snaken hebben duidelijk de platenkast van hun (groot-)ouders geplunderd, want ze gooien niet alleen bluesrock en psychedelica in de mix, maar we horen ook wat folk die neigt naar de jaren 1960 en progrock uit de jaren 1970. Toch klinkt de muziek van Zaphire Oktalogue nergens belegen. In Carrion Fly ( You´re Adorable ) bijvoorbeeld komen ze na acht minuten plots met een dansbare beat, die stilaan overgaat in een stukje reggae. Doe daar hier en daar wat postrock en atmosferische stukken bij, een perfecte feel voor popmelodieën op de juiste plek, en we spreken van een voldragen plaat die in zijn diversiteit toch een heel coherent geheel vormt. Eclectisch is bijgevolg het minste wat we van de muziek en de smaak van dit trio kunnen zeggen. Er staan maar vijf nummers op deze plaat, die toch vijftig minuten in beslag neemt. Dit geeft aan dat Zaphire Oktalogue de tijd neemt om alle puzzelstukjes van hun muziek nauwgezet uit te werken, in elkaar over te laten gaan en ons mee te nemen op een muzikale reis vol onverwachte wendingen. Eigenlijk wijst alleen de zang van Benno Herz er enigszins op dat we met drie kerels te maken hebben die amper de baard in de keel hebben. Op Nasoni verschijnt vooral stoner en psychedelica, wat van Zaphire Oktalogue een beetje het eigenzinnige buitenbeentje maakt. Maar net daardoor is dit zowat de beste release op het label ooit. De drie vrienden hebben ongetwijfeld nog heel wat moois te bieden in de nabije of verre toekomst.