Fauna, een uiterst obscuur duo dat opereert vanuit de buurt van het regenwoud aan de noordwestelijke Atlantische kust, overvalt ons met een episch nummer van meer dan een uur. De plaat vangt aan met vijf minuten nauwelijks hoorbare field recordings van spetterende regendruppels in het oerwoud, waarna het duo de akoestische toer op gaat. Op dat ogenblik klinkt Fauna nog behoorlijk ingetogen, bezwerend zelfs. We denken aan Death In June in zijn zwartste gitaargetokkelmomenten. Lang duurt deze rust echter niet. Na een kwartier hebben de twee heren er ferm genoeg van en laten ze de hel losbarsten. Black metal doet zijn intrede. Snelheid doorbreekt de stilte, woeste zang verpulvert de rust van net tevoren. Razen doet de band voor drie kwartier, hier en daar wat gas terug nemend om enige variatie in te voegen. Meedogenloze moord en doodslag, de onvoorspelbaarheid van een wandeling in een oeroud woud waar gevaar om elke hoek lonkt en de lieflijkheid alleen maar illusie en bedrog is. Fauna weet het goed te vatten in dit Rain. Deze band heeft niets te maken met de Scandinavische variant, wel met een eigenzinnige zwartheid waar Satan geen kans krijgt, maar negativiteit toch de boventoon voert.