Persoonlijk nooit zo verzot geweest op Archie Bronson Outfit. Het is zo’n typisch geval van respect voor duidelijk oprechte en hardwerkende muzikanten, maar weinig affiniteit met hun visie op muziek. En toegegeven: ze hebben het nooit onder de markt gehad. Hun vorige plaat ‘Derdang Derdang’ uit 2006 had eigenlijk voor de doorbraak moeten zorgen, maar kwam net te vroeg om in te pikken op de tijdsgeest die even daarna een aantal andere garagerockbands een duwtje in de rug gaf. En dus ging de band op bezinning, om vier jaar later naar buiten te komen met een stevig bijgewerkt geluid. Daar kunnen we alvast positief over zijn: ‘psychrock met schwung’ is een genre dat momenteel opgeld doet, maar ‘Coconut’ behoort niet tot de categorie afleggertjes. Opener ‘Magnetic Warrior’ zou met andere vocals gerust op een betere plaat van The Fall kunnen met zijn overstuurde fuzzgroove, en doet ons bijna verhopen dat we de volledige plaat met gemak op repeat zullen zetten. Het stilistisch palet is breed genoeg uitgesmeerd om voor een gevarieerd geluid te zorgen. Maar wederom zijn de songs voor ons een struikelblok: te weinig riffs die beklijven, en teveel compositorische wendingen die we elders al liever hebben gehoord. Daar wringt ons het schoentje: de combinatie van sound en songschrijverij bij deze band is gewoon onze meug niet. Desondanks hopen we dat Archie Bronson Outfit met deze plaat wat beter hun publiek zullen vinden. Dat verdienen ze dan weer wél.