Wekenlang kijken we ondertussen aan tegen een grijze hemel. Het verlangen naar de zon is stilaan ondraagelijk. Gelukkig komen er dan net in deze periode albums uit die voor enige verlossing zorgen. Nocturne Of Exploded Crystal Chandelier van het duo Sun Airway is er zo eentje. Muzikaal voelt het allemaal misschien zomers aan, tekstueel is het allemaal behoorlijk donker. In American West dringt de tekstregel Even in this darkest night tot ons door. Een tekstregel verstopt onder dikke lagen synthgeluiden. Sun Airway is in de studio het project van het duo Jon Barthmus en Patrick Marsceill. Live staan ze met zijn vijven op het podium. Op plaat grossieren ze in gelaagde popsongs vol dansbare synthgeluiden. Ons deed het nog het meest denken aan een poppy, toegankelijke Animal Collective. Soms horen we zelfs shoegaze-achtige melodieën in het geluid. De dromerige soundscapes van deze plaat zorgen alleszins voor de nodige verlichting in ons hoofd. (www.sunairway.com) Surrounded is ook zo een band die graag met soundscape-achtige structuren in songs werkt. De invloeden van deze Zweedse band zijn echter anders. Van de vroege Pink Floyd en Flaming Lips tot Built To Spill. Allemaal zitten ze wel ergens verweven in het geluid van deze groep. Op deze plaat kiest de band ervoor om epische tracks te construeren vol verwijzing naar Oorlog en Vrede. Vandaar ook de titel. Oppenheimer was immers de leider van The Manhattan Project, dat de wereld de atoombom schonk. Een plaat met ambities die vaker balanceert op het juiste randje, dan erover. Sadcore die ons dan ook behoorlijk vrolijk stemt. Het is niet iedereen gegeven.