Het Deense label Elektrohasch heeft nu ook twee Nederlandse bands getekend. Beide hebben nu een cd uit, dus we zijn benieuwd. Het trio Sungrazer debuteert met een zes songs tellend werkje waar weinig mis mee is. De zang is goed, uitstekend zelfs en muzikaal kiest de band er resoluut voor om stoner met psychedelica te mengen en de grenzen van die vermenging op te zoeken of te overschrijden. De heren kennen geen enkele muzikale remming, kiezen voor verslavende riffs en grooves, maar verliezen nooit de melodie uit het oog. Als een song lang dient te duren, dan duurt-ie maar lang. Radiovriendelijk wil Sungrazer toch al niet zijn. Verrassend is dat de band in 2010 de wedstrijd Nu Of Nooit won, en daardoor op Pinkpop mocht aantreden als opener. Het siert de band dat ze geen toegevingen deden en gewoon hun eigen weg blijven gaan. Dit zijn geen Queens Of The Stone Age-meezingers, al zit diezelfde feel wel in de zes nummers, eigenlijk vijf, want het Intermezzo telt niet echt als een song. Jammen als Grateful Dead die stoner speelt, ja, Sungrazer kan er wat van. The Machine is net zo Nederlands en is al een heel eind verder. Het trio is namelijk reeds aan zijn derde plaat toe, na Shadow Of The Machine (2007) en Solar Corona (’09). De titels doen al vermoeden dat er ook in het geluid van deze band een stevige scheut psychedelica aanwezig is, en wat stonerriffs voor de goede orde. Toch beperken ook zij zich totaal niet, wat hen een podiumplaats op Roadburn 2010 bezorgde. Wat doen ze dan zo anders? Bluesy acidjams integreren, dat doen ze anders, neigend naar de sfeer van de gloriedagen van Jimi Hendrix Band Of Gypsies. Luister naar het verslavende, zes minuten durende, Medulla, of het epos Tsiolkovskys Budget, een festijn in drie bewegingen van een goed kwartier, of de adembenemende afsluitende jam. Het verrast ons niet dat Stefan Koglek (bezieler van Elektrohasch en boegbeeld van Colour Haze) deze band voor zijn label tekende. Zo houdt hij de concurrentie voor zijn eigen band binnen zijn eigen stal. Twee keer aan stoner verwante muziek, twee keer klasse. Dat gebeurt niet zo vaak.