Het overkomt ons niet dikwijls dat we reikhalzend uitkijken naar een nieuwe plaat van om het even wie. Die tijd zijn we met ouder worden allicht een beetje ontgroeid. En zeker niet als we weten dat de promo van het album ons nooit in fysieke vorm zal bereiken. Hoogstens krijgen we een link om het album te downloaden, met een beetje geluk inclusief hoes, en de mogelijkheid om de plaat op een cd-r te branden om die op ons gemak te beluisteren. Toch is dit net wat met dit Passion is gebeurd. Van zodra we van ons contact bij de distributeur vernamen dat V.I.T.R.I.O.L. en Irrumator uit Birmingham, Engeland op het punt stonden om met Anaal Nathrakh een nieuwe plaat uit te brengen, keken we of de link nog niet beschikbaar was. En van zodra die er was, konden zowel ons contact als wijzelf niet snel genoeg aan het branden en luisteren slaan. Om als een hellebeest te worden behandeld natuurlijk, want als er één band is die geen corpsepaint nodig heeft om van verzengende haat doordrenkte black metal te maken, is het dit duo wel. Ze laten de plaat heel lieflijk beginnen, zetten iedereen op het verkeerde been tot op het moment dat V.I.T.R.I.O.L. begint te krijsen, de gitaren gieren en de blastbeats sneller gaan dan ooit tevoren. De stem gaat van diepe grunts, helse schreeuwen tot bijna cleane, net niet verstaanbare zang toe, of het moet het nu en dan terugkerende Fuck Off zijn. Niets en niemand ontziend gaat het duo een goed half uur door en wie weet treden ze nog eens op. Anaal Nathrakh doet het namelijk zelden, verklaart evenmin teksten en publiceert ze ook niet. Het maakt de heerlijk helse donkerte er alleen nog duisterder op. Het is er het ideale weer voor.