Bandje uit Den Haag dat blijkbaar al sinds eind vorige eeuw actief is. En blijkbaar heeft Peal gedurende zijn lange bestaan al heel wat bezettings- en genrewissels ondergaan. Maar dat kan ons eigenlijk allemaal geen moer schelen. Wat ons wel kan schelen, is dat we vier nummers in elf minuten krijgen voorgeschoteld, die we quasi onmiddellijk op repeat hebben gezet. Bart Lut (gitaar), Maurice Trompert (bas) en Alain de Jager (drums) knalden op ‘III’ namelijk een paar instrumentale nummers waarvan we volledig uit ons dak gaan. Fuel opent de plaat met een stukje Lightning Bolt. Daar zeggen we altijd ja tegen, zeker als het geen klakkeloze kopie betreft. En dan eren ze voor de rest hun eigen voorvaderen, Gore en Kong, uit beider beginperiode uiteraard. We kiezen bewust twee Nederlandse bands die we terughoren in deze vier stukken, net omdat we geen zin hebben om de Amerikaanse klassiekers inzake math- en noiserock op te duikelen. En wat is er mis mee om die twee klasbakken een facelift te geven? Niets. We hopen gewoon dat Peal snel een volledig album in elkaar knutselt dat dezelfde kwaliteit heeft als dit III.