De cd Deislieper van de gebroeders Kleefstra, voor deze gelegenheid versterkt door Sytze Pruiksma, bevat vijf sfeervolle, wat abstract klinkende stukken. De sfeer is wat donker en koud, verklankt in de gitaar en geluidseffecten van Romke Kleefstra, en de percussie, orgeltonen en effecten van Pruiksma. Tegen het donkere klanklandschap worden de gedichten van Jan Kleefstra door hemzelf voorgedragen (met de nadruk op gedragen). Teksten vol dood en bloed en leegte en kilte, dat zul je wel begrijpen. Daarvoor hoef je het Fries niet te verstaan, en mocht je toch willen weten wat jan mompelt, dan zijn er de Engelse vertalingen in het begeleidende boekje. Romke en Sytze creëren landschappen van lange metalige tonen, of juist hoge en snerpende klanken, waar korte gitaarklanken met een lichte echo (leegte!) overheen worden gestrooid. Daar komen, naast de zacht geprevelde testen, hoge (elektronische) toetsen en getinkel bij. Een andere keer wordt het gitaarspel bijna een melodie, zij het heel terughoudend. Twasidich Wurde, bijvoorbeeld, heeft een basis uit een abstract gitaarspel in combinatie met een donker, wat hol drumgeluid en geritsel op bekkens. Naar het einde toe wordt het chaotischer, kort klinkt een tekst en dan is er een resoluut einde. Een van de mooiste stukken op de drie kwartier durende cd. De vogels, die in subtiele tekeningen het begeleidende artwork sieren, laten zich horen in het afsluitende nummer, zij het in de vorm van elektronisch schril geroep tegen een achtergrond van een sober, minimalistisch gitaarloopje. Mooi kleine, sfeervolle plaat uit het ijzige noorden.