In zeker zin doet het derde album van Dominic aan het Amerikaanse Cave In denken. Ooit begonnen als metal -en hardcoreband, switchten de Amerikanen op latere albums naar een mix van punk en postrock om vervolgens weer terug te belanden in de hoek van de screamo en metalpunk. Elke plaat een nieuwe stijl en richting. Het Noorse Dominic heeft het geduld echter niet om al deze verschillende stijlen over even verschillende albums uit te smeren en stopt ze allemaal op een plaat, zo mogelijk zelfs in een nummer. Fel krijsende vocalen over hoekige gitaren gaan moeiteloos en haast ongemerkt over in meer melodisch uitgestrekte postrockvelden terwijl de drums op punkbatterijen door blijft tikken. Daardoor is het mogelijk om zowel Boy Sets Fire als The Appleseed Cast, Sunny Day Real Estate en de vroege Anathema binnen een referentiekader te plaatsen. Een rare maar geslaagde mix aan stijlen, die alleen te lijden heeft onder de productie. Vooral wanneer de koptelefoon wordt gebruikt, valt op dat de balans en compressie niet altijd goed uitvallen. Zo ligt in ‘To Live For’ – een combinatie van doommetal en New York hardcore – de synthesizer storend op de voorgrond en zwabbert het volume over de plaat, wat vooral erg lastig is als je ‘s avonds de buren niet wil storen. Maar dat is slechts bijzaak, gevolg van een enigszins lofi/DIY aanpak, zo is de indruk. Veel belangrijker is dat met ‘Persona’ Dominic zich als een sterke kandidaat opwerpt om de fans van Alexisonfire op te vrolijken na het uiteenvallen van deze progressieve post-hardcorepunkband uit Canada.