Aidan Baker (Nadja, Whisper Room, Caudal, ) lijdt misschien wel aan releasediarree. Maar, zonder dat we ze allemaal kennen en/of beluisteren, nu en dan duikt er een plaat of project op dat ondanks de stroom uitgaven, heel erg de moeite blijkt. Het is niet evident bij Baker om het kaf van het koren te scheiden, daarvoor is het te veel en dikwijls ook nog in beperkte oplagen. Consouling Sounds wist echter de hand te leggen op de samenwerking van Baker met Dorian Williamson (Northumbria, Holoscene). Twee verwante zielen zijn het, die zin hadden om het sludge en doomgenre te verkennen middels twee lang uitgesponnen stukken. De plaat duurt namelijk net geen uur. De twee nemen dan ook ruimschoots hun tijd om een donkere sfeer op te bouwen en ons gaandeweg helemaal murw te beuken. Baker op drums, Williamson op bas. Meer hoeft dat niet te zijn. Sludge en doom zijn echter niet de hoofdbestanddelen van het uiteindelijke resultaat. Het zijn de middelen om tot twee langgerekte drones te komen, waar snoeiend harde mokerslagen en dito snaarmishandelingen voor een stilaan opbouwende extatische en hypnotiserende sfeer zorgen. Ondanks het daverende geweld van de soms spaarzame noten biedt het debuut van Adoran een relaxerend uurtje gewelddadige schoonheid, dat door de mastering van meester James Plotkin naar perfectie neigt. Op Oaken Palace verscheen recent meer werk van Baker. Het label spreekt bands aan die een plaat willen maken rond een bedreigde diersoort. De opbrengst gaat naar een organisatie die zich onledig houdt met het beschermen van diezelfde diersoort. Het zijn kleine vinyloplages, met ‘Flipper’ van Nadja (dolfijntjes en walvissen) en ‘Forever In Another World’ van Caudal, naast werk van Parallel Lines, ons eigen Sylvester Anfang II en droneband Plurals. Aidan Baker (gitaar, zang, drum(-machine) en orgel), Leah Buckareff (bas), Peter Broderick (viool) en Angela Chan (viola) creëren vier melancholische nummers als ode aan de zee, de natuur en het leven erin. De plaat begint traag en diep met ‘Drown’, maar wordt langzamerhand alsmaar fysieker. En geeft ons persoonlijk meteen de tip: die bas gaat veel te diep om deze ervaring ooit op een podium te aanschouwen. Het lijkt wel alsof Nadja, door mee te doen met dit goede doelproject, een nieuwe adem heeft gevonden. In elk geval klinkt ‘Flipper’ coherent, consistent en monumentaal verpletterend. We zien de Japanse walvisjagers zo naar de dieperik zinken.