Monomyth is een nieuwe naam aan het firmament van het muzikale landschap in Den Haag. Daarmee hebben we niet gezegd dat alle vijf de leden van deze instrumentale band groentjes in het vak zijn. Integendeel. Drummer Sander Evers spreekt het meest tot onze verbeelding doordat hij bij het door ons zeer gewaardeerde 35700 speelde, waarvan we de eerste platen letterlijk de vernieling in hebben gedraaid. Ever, die ook bij Gomer Pyle speelde, liep bassist Selwyn Slop (Incense, Lucid, The Polar Exploration Ship) tegen het lijf in concertzaal Het Paard van Troje. Ze besloten samen iets nieuws te proberen, en via jamsessies met Peter van der Meer (keyboards, The Incredible Stacks, The Polar Exploration Ship), gitarist Thomas van den Reydt (Alkaloid) en laptopfreak Tjerk Stoop kwamen ze uit bij wat als chemie wordt beschouwd. De persoonlijkheden en muzikale invulling bleken perfect te passen en te kloppen. De jamsessies mondden al snel uit in een paar stukken muziek, waarvan er vijf op dit debuut staan. De muziek mag dan puur instrumentaal zijn, het vijftal slaagt erin de luisteraar mee te zuigen in zijn universum. De muziek is rustiger dan die van 35700 ooit was, maar dat is geen erg. De vijf stukken vormen als het ware één geheel die ons quasi letterlijk in een aangename trance weten te brengen. De songs zijn dan misschien wel ontstaan uit jamsessies, ze vormen een coherent geheel, een wereld waarin het aangenaam vertoeven is. Nergens worden we opgeschrikt, we reizen rustig mee naar een ander universum, genieten en relaxen. Stoner of krautrock is nauwelijks te bespeuren, ondanks het verleden van de heren. Het langspeeldebuut is een psychedelisch aandoende soundscape geworden die geen seconde verveelt. Of wel, maar dan merken we het niet omdat de muzikale trip zo aangenaam is.