NYPC is geen nieuwe band, maar het tot een duo gereduceerde New Young Pony Club. Voor het derde album kozen zangeres Tahita Bulmer en multi-instrumentalist Andy Spence ervoor om alles en iedereen buiten te sluiten. Echt nieuw is dat eigenlijk niet. Het duo had de meeste nummers voor debuut ‘Fantastic Playroom’ al grotendeels geschreven en opgenomen alvorens er derden aan boord kwamen. Terug naar de basis, en dat trekt NYPC helemaal door, want ook muzikaal keert het duo terug naar uitgepuurde, minimalistisch aandoende liedjes. De plaat bevat daarmee intelligente en gesofistikeerde pop die nooit de hitlijsten zal aanvoeren, maar dat is ook niet de bedoeling van de Londenaars. De maffe single ‘You Used To Be A Man’ was reeds de voorbode van deze lichte koerswijziging, en ook de rest van de plaat baadt in superieure, afgekloven instrumentatie die zich beperkt tot een waaier aan synthesizers. Ware het niet door de eigenzinnige stem van Tahita, we waanden ons in de jaren 1980 toen vroege Orchestral Manoeuvres In The Dark, Yazoo en een resem mindere goden de barricades bestormden. Ze toerden uitgebreid met Lily Allen en Katy Perry, en drumster Sarah Jones, niet te horen op dit album, speelde met Bat For Lashes, Bloc Party en Hot Chip. Niet van de minsten en met een beetje geluk kan NYPC met deze verzameling aanstekelijke indieliedjes zich op dezelfde hoogte stellen als voornoemde bands.