Bluesrock potdorie, op Earache. Dat is immers wat deze in 2011 opgerichte band laat horen. Een rasperige stem, bluesrockstructuren met hier en daar een beetje hardrock en het recept is klaar. Bovendien klinkt de band uitermate Brits, alsof ze de hoogdagen van de betere pubrock opnieuw tot leven willen brengen. Phil Campbell, geboren in Glasgow, is het boegbeeld en de stem van deze rockers. Hij trok gitaristen Luke Potashnick (ex-Rooster) en Paul Sayer aan, net als bassist Nick Fyffe (ex-Jamiroquai) en de in Australië geboren drummer Damon Wilson. Die laatste speelde onder meer met Ray Davies, The Waterboys en Feeder. De heren waaronder toch een paar met heel wat ervaring, houden het op dit elf liedjes tellend debuut behoorlijk eenvoudig. Rocken kan, een ballade hier en daar moet (‘Chinese Lanterns’, ‘Lovers And Fighters’) en in zijn geheel is dit zeer degelijke bluesrock die zo het festivalgras op mag. De songs zitten namelijk net iets te goed in elkaar om tot het pubcircuit te zijn veroordeeld. Mensen die de vijf liedjes tellende voorgaande ‘Pride’ ep kochten, zijn er aan voor de moeite, want alle vijf die songs staan ook op deze plaat. The Temperance Movement maakt eerlijke muziek voor zuipfeesten waar grote borsten geliefd zijn. Daar komt het op neer. Iets voor de zwarte cross misschien?