The Tablets is het project van de in Mexico geboren Liz Godoy. Ze volgde er op jonge leeftijd allerlei dans -en pianolessen, die haar tot in Cuba brachten. Terugkerend naar Mexico werd ze aangetrokken tot haar initiële liefde voor muziek en verkaste naar Zuid-Californië om er voor het experimentele noisecombo Tetsunori keyboards en achtergrondzang te verzorgen. Na een ep was het afgelopen, en richtte ze mee The Fearsome Sparrow op. Met die band werden twee behoorlijk goed ontvangen platen ingeblikt. Daar leerde ze tevens Brenden Beu kennen, en de band verkaste naar Brooklyn. In 2010 viel ze een beetje in een zwart gat en begon ze eigen nummers te componeren, die nu uiteindelijk op dit debuut van The Tablets zijn beland. Beu reikte haar de helpende hand, vooral voor het bespelen van de instrumenten. Op het podium acteren The Tablets als kwartet: Liz op synthesizers en stem, een gitarist, een bassist en Melissa Godoy Nieto voor de visuals. Die ontbreken op de plaat, maar we kunnen ons de tegelijk feeërieke en bevreemdende sfeer wel voorstellen die de band wil opwekken. Het naïeve van The Raincoats vinden we terug in het openingsnummer. Speels klinkt ze in ‘Who Killed The Electric Blanket?’, een mooie titel ook. Het liedje klinkt als een popversie van een melodieus Legendary Pink Dots. Een duidelijke invloed die hen zelfs aanzette tot een cover van ‘I Love You In Your Tragic Beauty’, afkomstig van ‘The Crushed Velvet Apocalypse’ uit 1990. Dat tragische duikt wel meer op in de elf liedjes op deze plaat. Tragiek en vergankelijke schoonheid getoonzet op muziek met een stevig been in de minimalistische synthesizerliedjes van de jaren 1980. Alleen ‘Stranger’s Light’ is uptempo. De overige tien liedjes zijn melancholisch introvert maar daarom niet minder leuk.